Czy warto rozwijać inteligencję emocjonalną menedżerów ? - doniesienie z badań

Schemat 1. Siatka stylów kierowania Blake’a & Mouton
Źródło: Blake, R., Mouton, J.S. „The Managerial Grid III”, Houston 1985, s. 12.

Autorzy oparli swoje rozważania o dwa wymiary: orientację na ludzi i orientację na
zadania, rozwijając w ten sposób koncepcje stylów kierowania opracowaną w Uniwersytecie
Michigan. Blake i Mouton skonstruowali swój model, w którym na osiach wyskalowanych od
1 do 9 umieścili właśnie te dwa czynniki. Na tej podstawie wyróżnili pięć typowych stylów
kierowania (schemat 1).

Style kierowanie według Blake’a i Mouton można scharakteryzować w następujący
sposób^77 :

 Styl bierny (1,1) – Kierownik nie jest zaangażowany ani w realizację zadań, ani we

wspieranie swoich ludzi. W gruncie rzeczy jest to styl polegający na rezygnacji z

wywierania wpływu i jakichkolwiek przejawów zarządzania. Menedżer przyjmuje

„strategię unikania”, co w konsekwencji rodzi u podwładnych narastający poziom

frustracji wynikający z braku decyzyjności i wskazywania jakiegokolwiek kierunku

działań.

 Styl autorytarny (zadaniowy) (9,1) – Kierownik przywiązuje wagę przede wszystkim

do realizacji zadań. Ludzie są „instrumentem” w tym procesie. Przełożony jest

przekonany, iż jedynie on jest uprawomocniony do podejmowania wszelkich

decyzji, a rolą podwładnych jest bezdyskusyjne wykonywania poleceń. Menedżera

77

Muster, R. „Skuteczne kierowanie wysokowykwalifikowaną kadrą – siatka stylów kierowania R.R. Blake’a i
J.S. Mouton w teorii i praktyce”., w: Humanizacja Pracy 6/2003. s. 216.