Motto:
„Nie jesteś w stanie zmusić ludzi by robili to, czego od nich oczekujesz. Jedyna rzecz, którą możesz
zrobić to ich zainspirować ...”
Phil Jackson
ROZDZIAŁ I. WYZWANIA MENEDŻERSKIE WSPÓŁCZESNOŚCI
Współczesne wymagania ekonomiczno-społeczne decydują o tym, iż kluczowym
zasobem organizacji wciąż pozostają ludzie, ich umiejętności, kompetencje i zaangażowanie.
Sukces organizacji zależy więc od efektywności zarządzania tymi zasobami. Następuje
wyraźna koncentracja uwagi na jakościowych aspektach zasobów ludzkich, jako strategicznego
komponentu funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Organizacje skupiają się na rozwoju kompetencji swoich pracowników ze względu na
wciąż zmieniającą się rzeczywistość ekonomiczną i gospodarczą oraz dążenie do uzyskania
trwałej przewagi konkurencyjnej^1.
Pracownicy, na ogół chętnie nabywają i doskonalą kompetencje, podnosząc tym samym
swoją znaczenie i wartość na rynku pracy. Tworzy się więc system wzajemnych relacji
prowadzących do tworzenia modeli organizacji uczących się – nastawionych na rozwój i
doskonalenie kompetencji swoich pracowników. Kluczowym elementem tego procesu
pozostają menedżerowie ich kompetencje profesjonalne, społeczne, organizacyjne
(procesowe).
Ważnym elementem z perspektywy działania współczesnych przedsiębiorstw jest
postępująca globalizacja, która wzbogaca kontekst zarządzania o elementy międzykulturowe.
Bezdyskusyjnie więc, przyszłość należy do organizacji działających globalnie, zarządzanych
1
Sobocka-Szczapa, H. „Employees’ education as an element of the Human Resource Management – Polish
experience”, Entrepreneurship and Management University of Social Sciences Publishing House, Volume XV,
Issue 2, 2014., s. 11 – 21.