nadal ma charakter dyrektywnego stylu kierowania i podejmowania decyzji, gdyż
decyzja ostateczna podejmowana jest samodzielnie przez lidera. Przedtem jednak
lider pozyskuje niezbędne informacje od współpracowników. Styl ten sprawdza się
w sytuacjach wymagających podjęcia szybkiej decyzji, sugerujących konieczność
zachowania kontroli przez lidera. Nadmierne wykorzystywanie tego stylu pozbawia
podwładnych poczucia autonomii i wpływu, obniża samoocenę i nierzadko prowadzi
do poczucia frustracji. Generalnie więc, styl ten nie wykorzystuje pełnego potencjału
zespołu i nie wspiera kultury zaangażowania.
- Styl konsultacyjny – Lider podejmuje decyzję na podstawie wspólnych pomysłów.
Styl konsultacyjny sprzyja generowaniu pomysłów i propozycji rozwiązań przez
członków w zespołu. Lider okazuje zaufanie podwładnym, zwiększa ich poczucie wpływu oraz
zaangażowanie. Zbyt rzadkie wykorzystywanie tego stylu może wywołać u podwładnych
przekonanie, iż ich kompetencje nie są w pełni wykorzystywane. Natomiast nadużywanie tego
stylu kierowania i podejmowania decyzji jest nie tylko czasochłonne, ale może także być
postrzegane, jako manipulacyjne – gdyż menedżer poświęca wiele uwagi na konsultacje
(indywidualne lub zespołowe), ale rezultat i tak zależy od jego ostatecznego zdania.
Wykorzystanie tego stylu jest szczególnie istotne w sytuacji, gdy menedżer zarządza zespołem
rozwijającym się, lecz nie posiadającym jeszcze pełnych kompetencji do samodzielnego
rozwiązywania problemów i podejmowania trafnych decyzji. Styl konsultacyjny posiada dwie
odmiany:
o Styl konsultacyjny „jeden na jeden” – Lider dzieli się problemem ze
współpracownikami indywidualnie, pozyskuje od nich pomysły i sugestie, a następnie
sam podejmuje decyzję. Styl ten zakłada konieczność zebrania pomysłów i opinii
członków zespołu, ale ostatecznie to lider podejmuje decyzję, zgodnie z własnym
osądem. Lider przeprowadza konsultacje indywidualne z członkami swojego
zespołu. Podejście to jest szczególnie użyteczne, gdy podjęcie decyzji wymaga
sekwencyjnego rozwiązania złożonych zadań, a dyskusje zespołowe niewiele
wniosą. Jest to szczególnie przydatny styl kierowania i podejmowania decyzji w
sytuacji, gdy w zespole panuje konflikt, różnica opinii, mogące negatywnie wpłynąć
na jakość wypracowanego rozwiązania. Jeśli jednak zespół jest dojrzały i zgodnie
