o Emocje definiują skalę nadawanego priorytetu określonym sposobom myślenia,
wpływając na ukierunkowanie uwagi na określone informacje.
o Wystarczająca „żywość” i dostępność emocji, mająca wpływ na zdolność osądu
i pamięć dotyczącą uczuć.
o Emocjonalne zmiany nastroju wpływające na zmianę indywidualnej
pe rspektywy z optymistycznej na pesymistyczną, zachęcające do rozważenia
różnych punktów widzenia.
o Wielość stanów emocjonalnych wpływających różnicująco na podejście do
rozwiązywania problemów (np. poczucie szczęścia wpływające na kreatywność
myślenia lub po ziom szacowanego ryzyka).
Percepcja i ekspresja emocji: z dolność do identyfikacji emocji w różnych stanach
własnego organizmu, zróżnicowanych uczuciach i myślach, do identyfikacji emocji u
innych ludzi, w dziełach sztuki itp., poprzez dźwięk, język, wygląd i zachowanie, do
precyzyjnego wyrażania emocji i ekspresji potrzeb związanych z uczu ciami, do
rozróżniania pomiędzy precyzyjnym, a nieprecyzyjnym, szczerym i nieszczerym
wyrażaniem emocji.
Koncepcja inteligencji emocjonalnej Mayera i Salovey’a, określana mianem „modelu
zdolnościow ego”^157 , opiera się na założeniu, iż emocje poddawane są kontroli poznawczej.
Proces ten obejmuje rozpoznawanie emocji u siebie i innych, kontrolowanie ich, świadome
zarządzanie w relacjach z innymi (i sobą samym), a także wykorzystywanie do wspomagania
innych procesów psychicznych (np. związanych z myśleniem, procesami decyzyjnymi, itp.).
W ujęciu wyżej wymienionych autorów inteligencja emocjonalna jest więc zdolnością do
rozumienia własnych i cudzych emocji oraz do wykorzystania emocji w myśleniu i działaniu^158.
Model Mayera i Salovey’a stanowił źródło inspiracji dla wielu badaczy zwracających
uwagę na zagadnienia poddania emocji poznawczej kontroli i świadomego zarządzania nimi.
Taką koncepcją jest np. model R.K. Coopera i A. Sawafa traktujących inteligencję emocjonalną
157
Śmieja, M., Orzechowski, J. „Inteligencja emocjonalna. Fakty, mity, kontrowersje”, Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa, 2008., s. 20 158.
Salovey, P, Mayer, J.D., Caruso, D. „Models of Emotional Intelligence, w : Sternberg R., (red.) Handbook of
Intelligence”, Cambridge University, 2000., s. 396 –397.; Taracha, M. „Inteligencja emocjonalna, a
wykorzystanie potencjału intelektualnego”, Wydawnictwo Uniwersytetu M.Curie-Skłodowskiej, Lublin, 2010.,
s. 66.