Kompetencje interpersonalne: odpowiedzialność społeczna, empatia, zdolność
do utrzymywania więzi interpersonalnych.
Kompetencje radzenia sobie ze stresem: tolerancja na stres, samokontrola.
Kompetencje przystosowawcze: łatwość przystosowania do zmeniających się
warunków zewnętrznych, umiejętność rozwiązywania problemów, zdolność do
budowania osobistej perspektywy doświadczeniowej w relacji z otaczającą
rzeczywistością.
Pozytywny nastrój: poczucie szczęścia, optymizm, zdolność do
konstruktywnego przeżywania pozytywnych emocji.
W roku 2000, R. Bar-On zmodyfikował założenia swojej pierwotnej koncepcji, tworząc
model tzw. „ Inteligencji emocjonalnej i społecznej ” („Emotional and social intelligence”).
Model ten składa się z dziesięciu komponentów^163 : szacunek do samego siebie, emocjonalna
samoświadomość , a sertywność , empatia, optymizm, n awiązywanie i utrzymywanie relacji
interpersonalnych, tolerancja stresu, samokontrola, z dolność do konfrontowania doświadczeń
osobistych z rzeczywistością , e lastyczność oraz rozwiązywanie problemów.
W podejściu prezentowanym przez Bar-Ona kluczową kompetencją jest
samoświadomość, zrozumienie własnego potencjału mocnych stron oraz słabości, a także
zdolność do konstruktywnego wyrażania emocji i uczuć. Na poziomie interpersonalnym
inteligencja emocjonalna obejmuje zdolność do prawidłowego rozpoznawania emocji, uczuć i
potrzeb innych ludzi oraz umiejętność budowania i podtrzymywania relacji interpersonalnych.
Inteligencja emocjonalna obejmuje także skuteczne radzenie sobie z wyzwaniami
(zmianami) towarzyszącymi człowiekowi w codziennym życiu społecznym, zawodowym itp.
Elementem wspierającym elastyczność oraz adekwatność podejmowanych decyzji i działań
będących ich konsekwencją, jest optymizm, pozytywne nastawienie i automotywacja.
163
Bar-On, R. „Emotional and social intelligence: Insights from the Emotional Quotient Inventory” w : R. Bar-
On, J.D.A. Parker (red.) „The handbook of emotional intelligence”, 2000., San Francisco: Jossey-Bass, A Wiley
Company, s. 363-365.