ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΡΤΣΗΣ

ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ
Τα μάτια σου
Τότε που τα μάτια σου βάραιναν, θυμάμαι,
εγώ άνοιγα την αγκαλιά μου για να κοιμηθείς.
Τότε άφηνα τη νύχτα να σου τραγουδά
και τ’άστρα να φωτίζουν τα όνειρά σου.
Κρατούσα την ανάσα μου μη σ’ενοχλήσω
κι έστελνα τη σκέψη μου να σε ζεστάνει.
Τώρα με κοιτούν θυμωμένα και μου ζητούν
να φύγω μακριά τους.
Τόσο μακριά που δεν θα μπορούν να με βλέπουν.
Σαν στάχτη στον άνεμο σκόρπισαν εκείνες οι νύχτες
και τα όνειρά μας.
Τώρα τα μάτια σου κοιτάζουν το κενό.
Μακάρι να βρουν κάποιον να τ’αγαπήσει
όσο εγώ.