‘Er is een ijzeren
logica richting
Paars-Groen’
DE FORMATIEGESPREKKEN (1)
Het stille plan van Elio Di Rupo
Een paars-groene federale regering staat niet op één in
de wedkantoren, maar er valt best een gokje te wagen.
Al komt zo’n regering er niet voor het einde van het jaar,
noch zonder ‘blamage’, CD&V en een blauwe premier.
‘Paars-Groen met CD&V: zo’n regering kan zich buigen
over dé grote thema’s van deze tijd. Dat is toch wat an-
ders dan terugkeren in de tijd, wat De Wever doet met
zijn startnota?’
Bijna drie maanden na de verkiezingen
zijn enkel de Brusselse en Duitstalige
regeringen gevormd. Een Vlaamse is in
de maak, van de Franstalige gewest- en
gemeenschapsregeringen is er nauwe-
lijks een spoor. Helemaal wachten is het
op federale witte rook. Informateurs
Johan Vande Lanotte (SP.A) en Didier
Reynders (MR) werken naar verluidt
primair aan een paars-gele regering van
socialisten, liberalen en de N-VA. Dat de
grootste partijen in die constellatie, de PS
en de N-VA, nog niet formeel met elkaar
hebben gesproken is weinig hoopgevend
voor dat denkspoor. De N-VA wil praten
met de PS, maar enkel over confedera-
lisme. De PS leest daarin een verholen
njet en weigert het gesprek.
De PS en de N-VA zijn dan wel de
grootse partijen van het land, ze zijn ook
de grote verliezers van de afgelopen ver-
kiezingen: de PS verloor drie Kamerze-
tels, de N-VA acht. Daardoor circuleert
er ook een ander idee dan paars-geel.
Politoloog Bart Maddens (KU Leuven)
schreef in De Standaard dat een paars-
groene regering niet uitgesloten is – al
is de optie ‘hoogstens iets voor de
seizoensfinale’.
Bart Sturtewagen, opiniërend hoofd-
redacteur van die krant, schreef een dag
later dat de Vlaamse formatiegesprekken
de N-VA, de CD&V en de Open VLD aan
elkaar klikken en zo ‘de PS het plan uit
handen slaan om, nadat de impasse lang
genoeg heeft geduurd, een noodregering
te vormen met de drie Vlaamse traditio-
nele partijen plus Groen – al heeft dat
kwartet geen meerderheid in Vlaanderen’.
Maddens blijft overtuigd van het
tegendeel. ‘Er is een ijzeren logica die de
zaken doet evolueren naar Paars-Groen’,
zegt hij aan Knack. ‘Zeker wanneer de
formatie onder druk komt van klimaat,
brexit of de kwakkelende economie.’
Ook Jos Geysels, Agalev-voorzitter ten
tijde van de paars-groene regering-
Verhofstadt I (1999-2003), ziet niet in
waarom het die richting niet meer kan
uitgaan. ‘Je hoeft de framing niet te vol-
gen dat de twee grootste samen moeten
komen’, zegt hij. ‘Dat is democratisch
logisch, zeker wel, maar ander uitkom-
sten zijn dat ook.’ Politiek commentator
Noël Slangen vindt Paars-Groen geen
evidente keuze op korte termijn, maar
zeker mogelijk. ‘Als ze bij de Open VLD
heel graag de premier willen leveren.’
Door SIMON DEMEULEMEESTER Er zijn argumenten om een paars-