Knack - 27.08.2019

21 AUGUSTUS 2019 3

COMMENTAAR

Cassandra

BERT BULTINCK is hoofdredacteur van Knack.

TERWIJL HAAR ZWEEDSE EVENKNIE
in Vlaanderen al eens vergeleken wordt
met Jeanne d’Arc, krijgt Anuna De
Wever de allures van Cassandra. Toen
de bekendste Vlaamse klimaatactiviste
vorige week in de Boiler Room, een
technotent op het Limburgse festival-
terrein van Pukkelpop, het podium
besteeg om aandacht te vragen voor
haar strijd, weerklonk niet alleen
applaus maar ook boegeroep. Later werd
haar verblijf op de festivalcamping
verstoord door ‘jongens met Vlaamse
vlaggen’, die volgens ooggetuigen ook
urine in de strijd gooiden – een bizarre
manier om de waardigheid van de
Vlaamse Leeuw uit te dragen.

NET ALS CASSANDRA, het wonder-
lijke personage uit de Griekse mythologie,
vertelt Anuna De Wever de ongemakke-
lijke waarheid, maar dan over de opwar-
ming van de aarde. Ze waarschuwt voor
naderend onheil, maar ze wordt niet
geloofd. Dat ontkenningsgedrag vertaalt
zich in agressie tegen de boodschapper,
niet het minst op sociale media. Die
deden weer waar ze doelbewust en
expliciet voor ontworpen zijn: helemaal
over de rooie gaan, met de meest waan-
zinnige verwijten eerst. Maar simpele
berichten van mailadressen met ‘88’ in
de naam (‘Heil Hitler’) kunnen natuur-
lijk ook: ‘waarom zoveel aandacht voor
zo’n stuk stront’, klonk het zaterdag-
avond in de mailbox van Knack.

GELUKKIG IS het wedervaren van
Anuna De Wever voorlopig minder
tragisch dan het lot van Cassandra. In
de Griekse mythe is er níémand die
Cassandra gelooft. In Vlaanderen valt
slechts een deel van de bevolking De
Wever aan. Maar dan wel een brutaal en
bijwijlen wansmakelijk deel van die
bevolking, dat amper op de vingers
wordt getikt. En door sommige politici
juist wordt aangevuurd. Het lijdt geen
twijfel dat Vlaams Belang-mandataris
Dries Van Langenhove met zijn haattaal

de poorten voor de identitaire agressie

weer wat verder heeft opengeduwd. Er

zijn verschillende vormen van activisme

en die clashen al eens met elkaar, maar

met urine gooien: dat valt niet meer

studentikoos te noemen. Waar zijn de

ouders van deze jongens? Wat is er

misgegaan in hun opvoeding?

IS HET WEGENS hun sterke verhaal

dat vrouwen als Thunberg en De Wever

zo gehaat worden? Omdat ze met succes

de media blijven halen met een intel-

ligentie, eloquentie en daadkracht die

bij tieners zelden gezien zijn? Omdat

hun verhaal tegelijk wetenschappelijk

robuust én alarmerend is? Toen

Thunberg in juli op bezoek was in de

Franse Assemblée werd ze door parle-

mentsleden uitgemaakt voor ‘goeroe van

de apocalyps’. Een lid van Les Républi-

cains stelde voor om haar ‘de Nobelprijs

van de Angst’ toe te kennen. De sneer

van N-VA-voorzitter Bart De Wever als

zou Thunberg aan visioenen lijden –

‘dat meisje heeft een hoog Jeanne

d’Arc-gehalte,’ zei hij in Humo, ‘daar

waren ook kosten aan’ – was nog zacht-

aardig in vergelijking met aanvallen op

Twitter en andere cafétogen. De huf-

terigheid wordt altijd nog wat aangezet

als Anuna De Wever of Greta Thunberg

in de buurt is. De agressie tegen de jonge

activisten is zonder meer degoutant.

Of worden klimaatontkenners extra

ge welddadig omdat ze nu net door

vrouwen op de feiten worden gewezen?

Vrouwenhaat bij nationalistische testos-

teronballetjes: zou het?

HET VERBALE GEWELD en de

bedreigingen zullen de jonge vrouwen

niet stoppen, maar de hatelijkheden

zullen de tegenstellingen in het ecodebat

verder blijven aanscherpen. Dat komt

omdat Thunberg, De Wever en alle

andere klimaatactivisten niet enkel een

bijzonder dringend probleem aan-

kaarten, maar ook omdat ze op hun

eigen manier een identitaire boodschap

brengen. Net als de positie in pakweg

het hoofddoekendebat of de discussie

over migratie is de mening over de

opwarming van de aarde integraal deel

geworden van ieders identiteit. Het is

ook nog eens een debat waar weinig

ruimte voor het centrum is: wie het kli-

maat slechts een beetje wil redden, zo is

de wetenschappelijke consensus, komt

hopeloos te laat.

DE PUKKELPOP-ORGANISATIE

haalde vorige week alle Vlaamse vlaggen

weg waarop de klauwen en de tong van

de leeuw zwart zijn en noemde die tot

overmaat van ramp ook nog eens ‘colla-

boratievlaggen’. Zo ging het debat de

rest van afgelopen weekend nog maar

eens over het verkeerde: semiotische

discussies over volkseigen symbolen in

plaats van oplossingen voor dwingende

problemen. Peter De Roover (N-VA)

vroeg om excuses voor het woord ‘colla-

boratievlaggen’, maar vroeg er geen aan

de vandaaltjes die de vlaggen droegen.

In Vlaanderen en de rest van de wereld

blijft de temperatuur stijgen. ●

Met urine gooien? Waar zijn de ouders

van deze jongens?