Przystanek Politechnika

1998 odszedł do szkoły średniej. Momentalnie ich kontakt
osunął się w niebyt, a za te chwile odebranej powagi
oskarżyłTomasza.Gdyzaczynałsiędlańnowyrokszkolny,
gdybylijużwklasieabsolwenckiejlubowskiegogimnazjum,
zachowywali się jakby nigdy się nie znali. To Aureliusz
zadecydowałozerwaniukontaktu.
Nawiosnę 2015 odbyłosiębierzmowanie.Nejnadeluznałto
za okazję do zrehabilitowania się w oczach sił wyższych.
Dołożył wszelkich starań, by zachwycać się ostatnimi
dniami w gimnazjum. Odmawiał sobie przyjemności. Był
sam na sam ze swoim umysłem, rozważał wartości, które
powinnyzaprzątaćmugłowęrokwcześniej.
Ważnym krokiem było zdefiniowanie godności i obłudy
jako dwóch antagonistycznych stanów rzeczy,
umiejscowionych po dwóch stronach płotu, na dwóch
peronach, z których pociągi odjeżdżają w przeciwnych
kierunkach. Według tej koncepcji, człowiek balansował
między jedną a drugą stroną płotu, przez życiowe
doświadczenia znoszony raz na stronę godności, a raz na
stronęobłudy.
W czerwcu 2014 Aureliusz zachował się całkowicie
obłudniepod wpływem towarzystwa, w jakim sięwówczas
obracał. Punktem kulminacyjnym jego przemiany była
spowiedź, którą odbył przed bierzmowaniem. Wygarnął
wszystkoNiedomie Łebskiemu, całąwiną za wydarzenia z
poprzedniego roku obarczając siebie samego i swą
nieumiejętnośćutrzymaniasięwodpowiednichryzach.
Za ostateczne sprzężenie wiary w Boga z wyznawaniem
wartości inspirowanych wydarzeniami dziejącymi się w
rytm piosenki RieczenkaTumannaja byłoprzyjęcieimienia
Annawtrakciebierzmowania.
Aspekt ten stanowił przedmiot drwin i nieprzyjemności, z
jakimi zmierzył się na ostatniej prostej przed odejściem do
szkołyśredniej. ZnosiłtozGODNOŚCIĄ,traktująctojako
pokutęzawcześniejszezaniedbania.
Gimnazjum skończył tak, jak sobie zamarzył; bez śladu
obłudy na sercu i umyśle odebrał świadectwo i