dlaAmeliji,wszakprzedlatyonrównieżbyłministrantem i
należałdogronalektorówkościelnych.
Riekowa upadła moralnie. Przed osobą, którą kochała
oznajmiła, że kocha kogoś innego. Sergiusz jednak należał
wówczas do grona milczącego w sposób jakże teatralny.
Riekowa zajrzała do książki o otwartym zakończeniu,
aczkolwiek–zewzględunazdrowyrozsądek–niepowinna
tegorobić.Torównieżświadczyłoojejupadku.
Wjednejznajbardziejwymownychciszwjejżyciurozległa
sięmelodiawygrywanaenergicznieprzezpianistęMateusza.
Kolejny utwórzespołuQueen nosił tytuł I’m goingslightly
mad.^3 Amelija siedziała na środkupokoju. Nadniąkolebał
się maniakalny krąg pijanych imprezujących. Była
przebodźcowana,aczspokojna. Żeteżkrokimiloweprzyszło
mistawiaćwtakichokolicznościach, myślała.
I'monecardshortofafulldeck
I'mnotquitetheshilling
Onewaveshortofashipwreck
I'mnotmyusualtopbilling
I'mcomingdownwithafever
I'mreallyouttosea
Thiskettleisboilingover
IthinkI'mabananatree
Ohdear...^4Gdy szalony taniec ustał, Tomasz, z tą starą, dobrą,
charakterystyczną dla niego od lat dziecinnych werwą,
zainicjowałprzeniesieniedziewczynydokościołapodrugiej
stronie ulicy. On i jeden ze znajomych Mateusza nie mieli
problemuzpochwyceniemjej, gdyżAmelijabyławysoka i
umięśniona, choć i tak leciutka. Skumulowali całe swoje
(^3) Tłum.zj.angielskiego- I’mgoingslightlymad-Dostajęlekkiegoświra.
(^4) Fragmentutworu I’mgoingslightlymad autorstwazespołuQueen. Brakujemipiątej
klepki/Niejestemcałkiemtrzeźwy/Jedenłykisięprzewrócę/Niejestemjakzwyklepierwszyna
afiszu/Dopadamniegorączka/Naprawdęmisiępomieszało/Wodawrzewczajniku/Myślę,że
jestembananowymdrzewem/Orety...