Przystanek Politechnika

pukania, które rozniosły się po domu, ale ona ich nie
słyszała.
Ignorując je, myślała o zwalczaniu wszelkiego zła jej
małego świata. Tuzin podręczników Jana Meilensteina
wylądowało za oknem, tracąc przy tym swoje
Meilensteinowskie właściwości; niezgniecione okładki,
niepoplamionestronice.