ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

κάθοδος προς τον αθέατο πάτο του φαραγγιού, τους είχε σμπαραλιάσει.
Κανένας τους δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει, πόσος χρόνος χρειάστηκε
για να φτάσουν στην επιφάνεια της κοίτης του ποταμού. Ο Γκέσε Ντόλκαρ
ύψωσε το βλέμμα του, να δει το σημείο απ’ όπου ξεκίνησαν. Το μάτι του
χάθηκε, ανήμπορο να φτάσει ως τα δυο χιλιάδες μέτρα και κάτι παραπάνω.
Τόσο ψηλά βρισκόταν το χείλος του φαραγγιού, απ’ όπου είχαν κατεβεί.
Και μόνο να σκεφτόσουν το ενδεχόμενο επιστροφής στον πάνω κόσμο, σε
κυρίευε πανικός. Ένα τέτοιο εγχείρημα, τουλάχιστον απ’ το σημείο που
βρίσκονταν φαινόταν ολωσδιόλου αδύνατο. Οι δυο νεαροί και ο Τσεγκιάμ
Λουντούπ είχαν κάνει τη διαδρομή της κατάβασης και άλλες φορές,
συνοδεύοντας φυγάδες ή ριψοκίνδυνους περιηγητές, μα κι αυτοί ήταν
κατάκοποι. Στα πρόσωπά τους, η κόπωση είχε χαράξει ολοφάνερα τα
σημάδια της. Σε λίγο, το σκοτάδι θα σκέπαζε τα πάντα τριγύρω. Τα σύννεφα
κρατούσαν κλειδωμένα τα αστέρια και τη σελήνη. Ο ποταμός είχε παγώσει
για τα καλά. Οι όχθες της κοίτης ήταν βραχώδεις και σχεδόν κάθετες. Όσο
προλάβαιναν, έπρεπε να βρεθεί ένα κομμάτι γης για να περάσουν τη νύχτα.
Όλοι στέκονταν σε μια στενή λωρίδα χώμα και πέτρες, πλάι στην παγωμένη
κοίτη, περιμένοντας. Ο ένας από τους νεαρούς είχε απομακρυνθεί, να ψάξει
για το κατάλληλο μέρος. Σε λίγο φάνηκε μ’ ένα πλατύ χαμόγελο
ικανοποίησης. Ήταν η ώρα, που το σκοτάδι κατάπινε λαίμαργα, ό,τι είχε
απομείνει από τη μέρα. Τα κάτασπρα δόντια του, φώτιζαν το μπρούτζινο
πρόσωπό του, που αλλιώς με δυσκολία θα διακρινόταν. Φορτώθηκε τον
μπόγο του και οδήγησε την ομάδα, λίγα μέτρα παραπέρα, σ’ ένα σημείο,
όπου η όχθη ήταν επίπεδη για λίγα τετραγωνικά, μισό μέτρο περίπου πιο
ψηλά από το χοντρό στρώμα πάγου, που είχε καλύψει το ποτάμι.
Στο βάθος του φαραγγιού δεν έκανε το κρύο, που τους είχε ταλανίσει
αλύπητα τόσες μέρες. Κυρίως, δεν σου κοβόταν η ανάσα από τον
μανιασμένο άνεμο, που σε μελάνιαζε αλύπητα στα γυμνά υψίπεδα. Ο
Λουντούπ πρόφτασε να μαζέψει λίγα ξύλα, που μονάχα ο ίδιος γνώριζε πού