ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η μητέρα, το θυμόταν καθαρά ο Παλτζόρ, φορούσε κατάσαρκα στο
λαιμό μια μάλα, με λευκές χάντρες από κόκαλο γιακ. Την έβγαζε μονάχα
όταν ήθελε να μετρήσει τις απαγγελίες του «Ομ Μάνι Πάντμε Χουμ», που
επαναλάμβανε επί ώρες ατέλειωτες και ακούραστα, όχι μόνον όταν
επισκεπτόταν για προσκύνημα ναούς αλλά και μέσα στο σπίτι.
Η Ράμπα δεν έχανε ευκαιρία και μιλούσε στα παιδιά της για τη ζωή
στο Θιβέτ τα περασμένα χρόνια. Ένα από τα πιο σπουδαία περιστατικά στη
ζωή της, θεωρούσε το γεγονός, πως όταν ήταν μικρή, με τους γονείς της
ήρθε στη Λάσα για προσκύνημα και δέχθηκε την ευλογία του Δαλάι Λάμα.
Η Ράμπα Τενζίγκ ήταν αμόρφωτη, αλλά προικισμένη με εξαιρετική
σοφία. Προσπαθούσε με τρυφερό τρόπο, που είναι γνωστός από ένστικτο
στις μάνες των παιδιών όλου του κόσμου, να μεταγγίσει στις καρδιές των
γιων της γνώσεις που θεωρούσε πολύτιμες. Έβλεπε γύρω της την
προσπάθεια που γινόταν απ’ την πλευρά των Κινέζων και των συνεργατών
τους, οι Θιβετανοί να λησμονήσουν όλα όσα τους κρατούσαν, επί αμέτρητα
χρόνια χαρούμενους και αξιοπρεπείς. Δεν ήξερε από πολιτική, αλλά
καταλάβαινε πολύ καλά, ότι οι Κινέζοι ήταν κατακτητές στην πατρίδα της.
Αντίθετα από τον άντρα της, μιλούσε στα παιδιά για τους σοφούς λάμα που
είχε γνωρίσει ή είχε ακουστά. Έλεγε ιστορίες και παραμύθια, όπου
πρωταγωνιστούσαν ως ήρωες οι σοφοί βασιλιάδες του Θιβέτ. Πολλές απ’
τις ιστορίες που διηγιόταν, τις είχε ακούσει για πρώτη φορά απ’ τον ίδιο τον
Ναμγκιάλ Πασάγκ, όσο ζούσαν στο χωριό. Σε ώρες σιωπής και περίσκεψης
μονολογούσε συχνά, να που οι ιστορίες του Ναμγκιάλ ήρθε η ώρα να
πιάσουν τόπο στα παιδιά....
Μετά το δημοτικό, στα περισσότερα γυμνάσια και λύκεια της Λάσα,
οι μαθητές και οι μαθήτριες, ακόμα και οι Θιβετανοί, μάθαιναν κατά κύριο
λόγο την κινεζική γλώσσα. Η διδασκαλία της θιβετανικής γλώσσας ήταν
υποβαθμισμένη. Λίγες ώρες την εβδομάδα, χωρίς ιδιαίτερη προσοχή στη
διδασκαλία της γραμματικής. Όλα τα άλλα μαθήματα, Μαθηματικά,