επισκεπτόταν τον Λάμα Γκέσε Λόμπσαγκ Ρίνποτσε στο μοναστήρι Σέρα. Ο
σεβάσμιος γέροντας, από τους κορυφαίους δασκάλους της ταντρικής
παράδοσης κατά τη γενεαλογία Γκελούκπα δεν δεχόταν πια επισκέπτες,
παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Μια απ’ αυτές ήταν πάντοτε η
επίσκεψη στο μοναστήρι του Παλτζόρ. Οι συναντήσεις του νεαρού με τον
ηλικιωμένο μοναχό γίνονταν διακριτικά. Μια κατηγορία στις αρχές ότι ο
Παλτζόρ Ουάνγκτσεν είχε σχέσεις με τον σοφό λάμα, θα μπορούσε να του
στοιχίσει τις σπουδές του και άλλες απρόβλεπτες ταλαιπωρίες.
Για τους Κινέζους οι κορυφαίοι λάμα, όσοι είχαν απομείνει δέσμιοι
του καθεστώτος που επιβλήθηκε στην πατρίδα τους και δεν επέλεξαν την
εξορία στην ελευθερία, ήταν το σύμβολο της αντίστασης του θιβετανικού
λαού κατά της ξενικής κατοχής. Μολονότι δεν σημειώθηκε έστω και μια
περίπτωση, μοναχού ή μοναχής να αντιδράσει με βία κατά της προσάρτησης
του Θιβέτ στην Λαϊκή Κίνα, εντούτοις οι αρχές, κομματικές και κρατικές
έδειχναν τρόμο εμπρός στους καλόγερους, που συγκέντρωναν τον σεβασμό
των ανθρώπων και είχαν καταστεί φυσικοί ηγέτες του, στην άρνηση
υποταγής στο ξένο καθεστώς.
Τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο είχαν πολύ ενδιαφέρον για τον
Παλτζόρ. Εκτός από τα θιβετανικά, γλώσσα και πολιτισμό, διάλεξε να
παρακολουθήσει παιδαγωγικά και ιστορία. Όπως ήταν φυσικό αρκετά
μαθήματα διδάσκονταν στα κινεζικά.
Η δουλειά είχε κουράσει τη Ράμπα Τενζίγκ. Ο θάνατος του Ναμγκιάλ
της είχε στοιχίσει. Είχαν ζυμωθεί αντάμα στην σκληρή ζωή, τουλάχιστον τα
δύσκολα χρόνια που είχαν περάσει στο Άμντο. Εμφανίσθηκαν διάφορα
προβλήματα υγείας. Παρότι ήταν μονάχα σαράντα οκτώ χρονών όταν
πέθανε ο άντρας της η Ράμπα έμοιαζε προχωρημένης ηλικίας. Νοσηλεύτηκε
αρκετές ημέρες στο Νοσοκομείο, όπου δούλευε. Οι γιατροί έδειξαν με το