ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

προσπάθησε να δώσει εξαρχής ελαφρύ κλίμα στη συνάντηση. Έπλεξε το
εγκώμιο του μακαρίτη Ναμγκιάλ Πασάγκ, που υπήρξε υπόδειγμα
προλεταριακού ήθους για όλους τους συναδέλφους του, όπου κι αν είχε
δουλέψει. Είπε χαρακτηριστικά για τον πατέρα, πως «ήταν από τους
φωτισμένους μειονοτικούς, που κατανόησε αμέσως την μεγάλη αξία του
μαρξισμού-λενινισμού και την πρωτοποριακή θέση του κόμματος για την
ανάπλαση της υπανάπτυκτης κοινωνίας των Θιβετανών, που επί αιώνες
ήταν θύματα εκμετάλλευσης, οικονομικής και πνευματικής των λάμα και
των μοναστηριών τους». Ο Παλτζόρ τον άκουγε με προσοχή πίνοντας
γουλιά γουλιά το τσάι του. Μετά από την εισαγωγή που έκανε ο σύντροφος
Ζιανγκ, μπήκε επί τέλους στο θέμα του, που προκάλεσε αυτήν την
πρόσκληση του νεαρού καθηγητή. Με τόνο ανεπίδεκτο αμφισβήτησης είπε:
«Δεν περίμενα από έναν αριστούχο απόφοιτο του λαμπρού Πανεπιστημίου
του Θιβέτ, που η ίδρυση και η ανάπτυξή του οφείλεται αποκλειστικά και
μόνο στις επιλογές της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, να είναι
παραπληροφορημένος και να τολμά να κατεβάσει για συζήτηση, μεταξύ
των καθηγητών του σχολείου, ένα θέμα, που έχει λυθεί με τον πιο
ενδεδειγμένο τρόπο. Οι θιβετανικής καταγωγής κάτοικοι στις περιοχές του
Κινγκάι, του Σετσουάν και του Γιουνάν έχουν όλα τα δικαιώματα που
αναγνωρίζονται στους μειονοτικούς, σε κάθε γωνιά της μεγάλης
σοσιαλιστικής πατρίδας και δεν τίθεται κανένας απολύτως φραγμός στη
μόρφωσή τους. Ο αριθμός των τμημάτων για τις εθνικές μειονότητες στα
σχολεία αυτών των κινεζικών επαρχιών είναι απόλυτα επαρκής. Η
διδασκαλία της θιβετανικής γλώσσας και του λαϊκού πολιτισμού που
ανέπτυξαν οι νομάδες των υψιπέδων γίνεται απρόσκοπτα, από
ειδικευμένους δασκάλους. Όταν οι προτεραιότητες για την ανάπτυξη και
την πρόοδο των πιο καθυστερημένων περιοχών της μεγάλης πατρίδας μας
είναι ασφυκτικές, εξαιτίας του σκοταδισμού της θρησκείας, που σαν φοβερή
επιδημία, έχει μολύνει εκατοντάδες χρόνια τώρα τους Θιβετανούς, το να