μπορεί να είχε πάθει κάτι. Ειδοποίησε θορυβημένος τον ηγούμενο, που
έφτασε δίχως καθυστέρηση συνοδευόμενος από άλλους δύο ηλικιωμένους
μοναχούς. Πρόσεξαν επί αρκετήν ώρα το ασάλευτο σώμα του Γκέσε
Λόμπσαγκ και στη συνέχεια ο ηγούμενος έδωσε εντολή στον υπηρέτη
μοναχό να πλησιάσει ένα καθρέφτη στα ρουθούνια του γέροντα. Τότε
κατάλαβαν όλοι πως ο σεβάσμιος Λάμα Γκέσε Λόμπσαγκ Ρίνποτσε είχε
εγκαταλείψει το κουρασμένο σώμα του συνειδητά και με απόλυτο έλεγχο
πάνω στη θέλησή του....
Το νέο, σχετικά με τον τρόπο που εγκατέλειψε ο Λάμα Γκέσε
Λόμπσανγκ Ρίνποτσε το ταλαιπωρημένο από τον χρόνο σώμα του,
κυκλοφόρησε αμέσως ανάμεσα στους Θιβετανούς της Λάσα και άλλων
περιοχών, φτάνοντας ως το Κινγκάι, το Σετσουάν και το Γιουνάν. Ήταν μια
είδηση που αναζωογόνησε την ελπίδα και έδωσε ανάσα στην υπομονή
αυτών των ανθρώπων. Παρά την παρουσία των Κινέζων στα μέρη τους,
παρά τις βάναυσες προσπάθειές, τόσα χρόνια τώρα, να ξεριζώσουν από την
θιβετανική καρδιά τους θησαυρούς της, οι άγιοι και οι σοφοί δεν
εγκατέλειψαν τον τόπο και τους δικούς τους.... Έτσι σκέφτονταν πολλοί,
όταν μάθαιναν για το θάνατο του γέροντα Λάμα στο Σέρα Γκόμπα,
αφήνοντας ένα σιωπηλό χαμόγελο να φωτίσει το πρόσωπό τους.
Ο Παλτζόρ Ουάνγκτσεν έκανε υπομονή και συμπεριφερόταν με
πολλή σοφία προς τους ανωτέρους του. Έκανε τη δουλειά του, έτσι όπως
τον καθοδηγούσε η συνείδησή του, χωρίς να επιδιώκει να είναι αρεστός σε
κανέναν, από τους προϊσταμένους του. Τα μηνύματα που έκρινε πως όφειλε
να περάσει στους μαθητές και στις μαθήτριές του τα περνούσε με τρόπο,
πολύ πονηρό και πλάγιο, έτσι που οι Κινέζοι να μην μπορούν εύκολα να
συλλάβουν την τακτική του.