είχε τελειώσει η σιδηροδρομική σύνδεση Λάσα και υπόλοιπης χώρας, η
γραμμή θα είχε μια παγκόσμια πρωτιά, στα χρονικά του σιδηροδρόμου· για
πρώτη φορά στην ιστορία των συγκοινωνιών, η γραμμή του τρένου θα είχε
κατασκευασθεί σε τοποθεσίες που βρίσκονταν σε υψόμετρο μεγαλύτερο των
τεσσάρων χιλιάδων μέτρων....
Οι προπαγανδιστές ισχυρίζονταν πως με τούτο το έργο θα τέλειωνε
επί τέλους η απομόνωση της επαρχίας Ξιτζάνγκ και θα είχε ως επακόλουθο
την κοινωνική και οικονομική απογείωση της περιοχής. Οι αξιωματούχοι
του κράτους και του κόμματος από το Πεκίνο κυρίως, πρόβαλλαν την
αναγκαιότητα κατασκευής του μεγαλόπνοου έργου για στρατηγικούς και
οικονομικούς λόγους. Σε μια θιβετανική εφημερίδα γράφτηκε: «...το Θιβέτ
βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της μητέρας πατρίδας με συνοριακή
γραμμή στο έδαφός του, μήκους περισσότερο από 4000 χιλιόμετρα. Η
ενότητα των εθνοτήτων και η ενίσχυση της εθνικής άμυνας απαιτεί την
άμεση κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής, που θα ενώνει το Θιβέτ με
την ενδοχώρα». Πίσω από τις λέξεις του άρθρου αυτού, αρκετοί Θιβετανοί
αναγνώστες της εφημερίδας διάβαζαν και άλλα πράγματα, που παρέμεναν
απαγορευμένα για την κοινή γνώμη Με την σιδηροδρομική σύνδεση της
Λάσα με την Κίνα, θα ήταν πιο εύκολη η μεταφορά στρατού και δυνάμεων
ασφαλείας, όχι μόνο για την άμυνα των συνόρων, αλλά και για τον
εσωτερικό έλεγχο του Θιβέτ. Η γραμμή του τρένου, σκέφτονταν πολλοί, αν
τελικά γινόταν θα ήταν ένα ακόμη βήμα για την επίτευξη σταθερότητας
στην απορρόφηση των θιβετανικών περιοχών από το κινεζικό κράτος.
Η γραμμή, που είχε προγραμματιστεί ν’ αρχίσει η κατασκευή της
μέσα στο δέκατο πενταετές πρόγραμμα, που θα άρχιζε από το έτος 2001,
είχε ονομασθεί με στόμφο, από τους υποστηρικτές της επένδυσης, «γραμμή
της ενότητας, της ευτυχίας και της ζωής».
Πέρα από τους λόγους, που ενδιέφεραν τους στρατιωτικούς και τις
αρχές ασφαλείας να κατασκευασθεί η γραμμή Λάσα-Γκολμούντ, το τρένο
dharmaraksita
(dharmaraksita)
#1