βράδυ έγινε γνωστό πως η Μιγκμάρ Κάλου καταδικάστηκε σε έξι χρόνια
φυλάκιση για αποσχιστική δράση και αντεπαναστατική προπαγάνδα, για
αποδοχή παράνομου ενημερωτικού υλικού σε βάρος της σοσιαλιστικής
νομιμότητας, για απόπειρα προδοσίας κατά της χώρας. Με την ίδια
απόφαση καθαιρέθηκε από μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, λόγω
αναξιότητας να φέρει αυτήν την ιδιότητα. Επίσης, της στέρησαν για δύο
χρόνια τα αστικά και τα πολιτικά δικαιώματά της, πράγμα που σήμαινε ότι,
ενόσω ζούσε στην Κίνα, δεν μπορούσε να ελπίζει πως θα εύρισκε δουλειά
της προκοπής μετά την αποφυλάκισή της. Με την απόφασή τους οι λαϊκοί
δικαστές, δέχθηκαν πρόταση του επιτρόπου, να γίνει άμεση, χωρίς
καθυστέρηση, μεταγωγή της κατάδικης στην φυλακή Μενιάνγκ, που
βρίσκεται στο Σετσουάν, περίπου χίλια χιλιόμετρα μακριά από τη Λάσα.
Στη γειτονιά της Μιγκμάρ όλοι ήταν παγωμένοι από τρόμο, μετά τα
νέα για την τύχη της γειτόνισσάς τους. Αρκετοί νιώθανε τύψεις για την
προκατειλημμένη συμπεριφορά τους απέναντι στη νέα γυναίκα.
Ο Παλτζόρ Ουάνγκτσεν μετά δυο μέρες αφότου βρέθηκε στο
δικαστήριο, παρατήρησε έναν άγνωστο άνδρα να τον ακολουθεί κατά
πόδας. Δεν φρόντιζε καν να κρυφτεί. Τον συνόδευσε ως το σπίτι. Την
επόμενη το πρωί, που ξεκίνησε για το σχολείο, ο ίδιος άνδρας ήταν από
πίσω του. Δεν χρειαζόταν άλλες αποδείξεις για να βεβαιωθεί, ότι η
Ασφάλεια προσπαθούσε να τον φοβίσει.
Στο σχολείο, εκτός από τον διευθυντή, που απλώς τον χαιρέτησε, από
τους συναδέλφους και το βοηθητικό προσωπικό, κανένας δεν του μίλησε,
ακόμη και οι Θιβετανοί. Πρόσεξε μονάχα μια Κινέζα συνάδελφο, που
πρόσφατα είχε τοποθετηθεί στο λύκειο και ούτε το όνομά της γνώριζε καλά
καλά, που του χαμογέλασε με νόημα, μόλις ανταμώθηκαν σ’ ένα διάδρομο
του κτιρίου. Η στάση όλου του προσωπικού στο σχολείου, τον έκαναν
ξαφνικά να νιώσει σαν να μην υπήρχε. Το χαμόγελο της Κινέζας