μπλούζες ή τα πουκάμισα που φορούσαν ώστε να μείνουν από τη μέση και
πάνω. Χωρίς καθυστέρηση όλα τα παιδιά υπάκουσαν.
Η δασκάλα πρόσεξε πως στον λαιμό δυο Θιβετανών μαθητών ήταν
περασμένος ένας κόκκινος λεπτός σπάγκος, που στην άκρη του κρέμονταν
λεπτές κλωστές, κόκκινες, πράσινες, κίτρινες, μπλε και λευκές, πλεγμένες
μεταξύ τους σε μικρή πλεξούδα. Τα χρώματα αυτά για τους Θιβετανούς δεν
ήταν τυχαία, κοσμούσαν τη σημαία του Θιβέτ, πριν ενσωματωθεί στην
Κίνα. Η δασκάλα πλησίασε τα δυο παιδιά και ρώτησε τί ήταν αυτά που
κρέμονταν απ’ το λαιμό τους. Με την απλότητα της αθωότητας, που
χαρακτηρίζει όλα τα παιδιά του κόσμου, απάντησαν χωρίς περίσκεψη, ότι
ήταν σρουνγκ μντουντ , δηλαδή φυλαχτά προστασίας, όπως λέγονται στην
θιβετανική γλώσσα. Η συντρόφισσα Λι ρώτησε τα παιδιά από πού τα
βρήκαν, κι εκείνα απάντησαν, ότι οι γονείς τους, τα είχαν δεχθεί ως ευλογία
από έναν Λάμα, όταν είχαν πάει για προσκύνημα στο τσόρτεν Κουμπούμ
του Γκιάντσε. Μετά από μερικές ακόμη ερωτήσεις, διαπιστώθηκε οι μικροί
μαθητές ήταν πρώτα εξαδέλφια. Η δασκάλα έδωσε εντολή στα υπόλοιπα
παιδιά να παίξουν διάφορα παιχνίδια και παίρνοντας μαζί της τους δυο
μαθητές κατευθύνθηκε στο γραφείο του διευθυντή. Σε όλους τους
δασκάλους ήταν από καιρό γνωστό, ότι στα πλαίσια της πατριωτικής
εκπαίδευσης απαγορευόταν αυστηρά οι μαθητές να εκδηλώνουν με
οποιοδήποτε τρόπο την θρησκευτική πίστη τους στο σχολείο. Υπεύθυνοι για
την ακριβή τήρηση του μέτρου ήταν οι ίδιοι οι δάσκαλοι και μάλιστα ο
υπεύθυνος κάθε τάξης. Το να φορά ένας μαθητής ή μια μαθήτρια στο λαιμό
του πολύχρωμες κλωστές προστασίας, που μοίραζαν οι λάμα και οι γκουρού
στους Θιβετανούς, ήταν αντίθετο με τις αρχές του προγράμματος της
πατριωτικής εκπαίδευσης. Το μυαλό της Λι Τσάογιανγκ ταξίδεψε ακόμα πιο
μακριά. Έκρινε ότι οι γονείς των δυο μαθητών δεν μπορεί παρά να ανήκαν
στους σκοταδιστές, εξαιτίας της θρησκείας Θιβετανούς, που είναι πρόθυμοι
να συνεργασθούν με τους εχθρούς του σοσιαλισμού και της πατρίδας. Το
dharmaraksita
(dharmaraksita)
#1