θα έφθαναν νέα και στο Θιβέτ για τους Κινέζους αντικαθεστωτικούς και τη
δραστηριότητά τους, όπως και για τις διώξεις που τους επεφύλασσε το
καθεστώς του Πεκίνου. Οι περισσότεροι Θιβετανοί αγνοούσαν ακόμα, το
1999, τα γεγονότα στην πλατεία Τιενανμέν, με εξαίρεση, ορισμένους,
μετρημένους στα δάχτυλα, γνωστούς αντικαθεστωτικούς, που επιπλέον ήταν
συνδεδεμένοι μ ́ ένα υπόγειο δίκτυο ανταλλαγής και κυκλοφορίας
πληροφοριών, που κάλυπτε, σαν ιστός αόρατης αράχνης όλη την Λαϊκή
Δημοκρατία της Κίνας.
Το περιστατικό με τη σύλληψη των παιδιών στο σχολείο, στάθηκε
αφορμή να δημιουργηθεί μια δυνατή γνωριμία ανάμεσα στην Ντενγκ Φενγκ,
στον Παλτζόρ Ουάνγκτσεν και στην Κούγκα Τσέρινγκ. Ιδίως στον Παλτζόρ,
η Φενγκ άνοιγε έναν άγνωστο κόσμο. Του πρόσφερε την ευκαιρία να
ξεφύγει από την απομόνωσή του, διαφεύγοντας από την μέγγενη της
προκατάληψης, που κρατούσε το νου του καθηλωμένο στην εθελοδουλία
της άγνοιας.
Η Ντενγκ Φενγκ καταγόταν από ένα χωριό, όχι πολύ μακριά από την
πρωτεύουσα και είχε καταφέρει να σπουδάσει στο Πεκίνο, ιστορία και
φιλολογία. Είχε αποφύγει να γίνει μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας,
ακόμα και στα φοιτητικά χρόνια της, μολονότι ήταν περίπου υποχρεωτικό,
οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να είναι εφοδιασμένοι με κομματική
ταυτότητα. Από μικρή μελετούσε ό, τι έπεφτε στα χέρια της και
αναζητώντας ήσυχες γωνιές, άφηνε τη σκέψη της να την ταξιδεύει, σε
άγνωστα μέρη, όπου έφταναν τα φτερά της φαντασίας της. Δεν απέφευγε τα
συνομήλικα παιδιά του χωριού και μοιραζόταν μαζί τους τη χαρά του
παιχνιδιού. Αλλά η κρυφή της απόλαυση ήταν το διάβασμα και η
περιπλάνηση στους παραδεισένιους κόσμους της φαντασίας.
Πολύ κοντά έξω απ’ το χωριό της περνούσε ένα μικρό ποτάμι. Τα
νερά κυλούσαν ήρεμα, εκτός από τους χειμωνιάτικους μήνες, που