διακρινόταν για το πρακτικό πνεύμα της και τις χρήσιμες συμβουλές με τις
οποίες την εφοδίαζε, όποτε δινόταν αφορμή. Συχνά σκεφτόταν με πολλή
τρυφερότητα τους υπέροχους γονείς της και δάκρυζε....
Η Ντενγκ Φενγκ έδειχνε ενθουσιασμένη με τους καινούργιους φίλους
της στη Λάσα. Ο Παλτζόρ και η Κούγκα την έκαναν να αισθάνεται το σπίτι
τους δικό της. Αλλά το ίδιο συνέβαινε και στο σπίτι των γονιών της Κούγκα
Τσέρινγκ, που προσπαθούσαν να είναι απέναντί της γλυκείς, θυμίζοντάς της
τον Ντενγκ Σιάοζου και την Λιου Γιν....
Σιγά σιγά οι καρδιές των φίλων άνοιγαν, και τα μυστικά που
κρατούσε ο καθένας και η καθεμιά για τον εαυτό του ήταν ελάχιστα. Η
Ντενγκ Φενγκ ζήτησε από τον Παλτζόρ να της παραδίδει μαθήματα
θιβετανικής γλώσσας. Πίστευε πως μονάχα αν μιλούσε τη γλώσσα του
λαού, θα μπορούσε να ξεκλειδώσει τις πύλες της ψυχής του και να
κατανοήσει τον πολιτισμό και την κουλτούρα του.
Ένα βράδυ η Φενγκ μιλούσε στην Κούγκα, στον Παλτζόρ και σε
ορισμένους ακόμη νέους, έμπιστους φίλους, για τους γονείς της. Όταν
άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για την παράδοση Τσ’αν στον Βουδισμό, ο
πατέρας αποδείχθηκε ένας μοναδικός δάσκαλος. Στο σπίτι, είχαν συνήθως
μια συγκεκριμένη ώρα που ασκούνταν στο τσ’ο-τσ’αν, δηλαδή στον
καθιστό διαλογισμό. Ο Ντενγκ Σιάοζου τιμούσε ιδιαίτερα τις διδασκαλίες
του Χούι-νεγκ, έκτου πατριάρχη στην γενεαλογία του Βουδισμού Τσ’αν,
όπως και τους μεγάλους δασκάλους της ίδιας παράδοσης Σεν-χούι και
Χουάνγκ-πο, στην Κίνα του φωτισμένου παρελθόντος, όπως έλεγε
χαρακτηριστικά. Ένα από τα πρώτα μαθήματα, που είχε διδαχθεί η Φενγκ,
ήταν ότι ο καθιστός διαλογισμός, σημαίνει άρνηση των συνόρων και
γκρέμισμα των εμποδίων. Υπερβαίνει το καλό και το κακό, σε όλες τις
αντικειμενικές καταστάσεις και αποφεύγει να επιβάλει στο νου ακινησία και
κάθε είδους καταπίεση θα καταλήξει σε μια αρρώστια. Θυμόταν κατά λέξη