ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

τα λόγια του πατέρα, που είχε δανειστεί από τον αγαπημένο Χούι-νενγκ,
όταν προσπαθούσε να την μυήσει στην τέχνη του τσ’ο-τσ’αν: « Η αληθινή
ντιάνα, δηλαδή ο διαλογισμός, είναι ν’ αποκτήσει κανείς συνείδηση, ότι η
φύση του είναι σαν το διάστημα. Ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα
μπαινοβγαίνουν μέσα σ’ αυτόν τον “αυθεντικό νου”, όπως τα πουλιά στον
ουρανό που δεν αφήνουν τα ίχνη τους... ».
Η Ντενγκ Φενγκ ένιωθε πολύ ευχάριστα με την συντροφιά του
Παλτζόρ και της Κούγκα. Ο Παλτζόρ όποτε πήγαιναν εκδρομές, ιδίως σε
ιστορικές γκόμπα, αναλάμβανε να την ξεναγήσει και να την μυήσει στην
θιβετανική αγιογραφική τέχνη. Η Ντενγκ Φενγκ πριν έρθει ακόμη στη Λάσα
αγαπούσε πολύ τη ζωγραφική στις θιβετανικές τάνγκα. Τώρα επί τέλους είχε
την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά αυθεντικές τάνγκα, μεγάλης αξίας, σε
ναούς και μοναστήρια. Η χαρά της ήταν απερίγραπτη, όταν μια Κυριακή, ο
Παλτζόρ και η Κούγκα, κουβαλώντας στην πλάτη τον μικρό Πέμα,
επισκέφθηκαν συντροφιά με την Φενγκ ένα μοναστήρι, όπου λειτουργούσε
σχολή ζωγραφικής τάνγκα. Ο μοναχός που ήταν υπεύθυνος του
εργαστηρίου, όπου εργάζονταν οι μικροί μαθητές, πλάι σε έμπειρους
καλλιτέχνες, με πολλή προθυμία της εξήγησε τα πάντα. Της μίλησε για τα
χρώματα, που γίνονται από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, μονάχα από
φυσικές ουσίες και είναι απόλυτα ανεξίτηλα και ιδιαίτερα ανθεκτικά στο
χρόνο. Της έδειξε πώς χρησιμοποιείται ο χρυσός στην ζωγραφική και της
ανέλυσε με υπομονή τον συμβολισμό προσώπων και παραστάσεων σε κάθε
είδους τάνγκα. Το βράδυ της Κυριακής, που γύρισε κουρασμένη στο
δωμάτιό της η Φενγκ ήταν υπερβολικά χαρούμενη. Ένιωθε πως το Θιβέτ,
μέχρι πριν λίγο καιρό έμενε κρυμμένο από μπροστά της. Ήταν σαν να
υπήρχε ένα σκούρο πέπλο, που κάλυπτε κάθε τι, απ’ το βέβηλο βλέμμα του
απρόσκλητου ξένου.... Και τώρα, το πέπλο είχε πέσει εμπρός στα πόδια της
κι άρχισε να ανακαλύπτει θησαυρούς, που ούτε φανταζόταν. Αμέσως κάθισε
κι έγραψε γράμμα στους γονείς της, περιγράφοντας όλες τις απρόοπτες