ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Συνήθως λησμονούνται τα βάσανα των Ουϊγκούρ. Συστηματικά
εξωθούνται στο περιθώριο της δημόσιας ζωής του τόπου τους. Τα
πολυδιαφημισμένα από την προπαγάνδα μεγάλα έργα, που σχεδιάζονται στο
Πεκίνο για το Ξιντζιάνγκ και χρηματοδοτούνται με κονδύλια της Παγκόσμιας
Τράπεζας, χρησιμοποιούν τους Ουϊγκούρ, σχεδόν αποκλειστικά σαν εργάτες
και μόνον. Αν κάποιος προσληφθεί ως εργοδηγός, τούτο είναι απροσδόκητη
εξαίρεση. ‘Ολες οι επιχειρήσεις που στήνονται στο Ανατολικό Τουρκεστάν
έχουν αφεντικά Κινέζους. Αμέτρητα εμπόδια, φανερώνονται εντελώς ξαφνικά
από τους γραφειοκράτες, προκειμένου οι ντόπιοι να μείνουν έξω, απ’ αυτό
που λέγεται οικονομική ανάπτυξη της επαρχίας. Τα ίδια συμβαίνουν στην
Εσωτερική Μογγολία. Βασανιστήρια και εξορίες είναι οι μοίρα όσων
αμφισβητούν την εξουσία της Κίνας στη χώρα τους. Η βασανισμένη, εξαιτίας
των παιχνιδιών των ισχυρών δυνάμεων της περιοχής, χώρα των Μογγόλων,
από το 1947, που κατακτήθηκε από το στρατό των Κομμουνιστών, ως τις
μέρες μας έχει υποστεί μεγάλη αλλοίωση στη σύνθεση του πληθυσμού και στο
φυσικό της περιβάλλον. Να φανταστείτε, ότι το 1947, οι Κινέζοι που
κατοικούσαν την Εσωτερική Μογγολία αποτελούσαν ένα ποσοστό δέκα
τέσσερα τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού. Σήμερα έχουν αντιστραφεί εξ
ολοκλήρου τα πράγματα. Από τους κατοίκους που μένουν μόνιμα στην
επαρχία αυτή, μονάχα το δέκα τέσσερα τοις εκατό είναι Μογγόλοι. Η χώρα
έχει κατακτηθεί ανενδοίαστα και δίχως προσχήματα από Κινέζους. Τί να πει
κάποιος και για τους ταλαίπωρους ντόπιους της Μαντσουρίας; Το Πεκίνο και
οι Κομμουνιστές δεν μπορούν να ξεχάσουν το Μαντσούκο, το κράτος
φάντασμα που είχαν σκαρφιστεί οι Γιαπωνέζοι στο μεσοπόλεμο. Για το
Μαντσούκο, που είναι συνώνυμο στην Κίνα με την προδοσία και όσοι
στήριξαν την ύπαρξή του, καταδικάστηκαν σκληρά ως δοσίλογοι, συνεχίζουν
να πληρώνουν οι ντόπιοι κάτοικοι της Μαντσουρίας....
Οι Χαν και ο στρατός της χώρας μου, οφείλω να το ομολογήσω, είναι
δυνάμεις κατοχής και δυναστεύουν χωρίς προσχήματα όσους πληθυσμούς