ήταν άτυχοι, επειδή δεν γεννήθηκαν Κινέζοι και ιδίως Χαν. Οι Ουϊγκούρ, οι
Μογγόλοι και οι φυλές, που από εκατοντάδες χρόνια μοιράζονται τα εδάφη
της Μαντσουρίας είναι δύσμοιροι, σε μεγαλύτερο βαθμό από τους
Θιβετανούς. Δεν έχουν κάποιον χαρισματικό ηγέτη σαν τον Δαλάι Λάμα, για
να κάνουν γνωστό το μαρτύριό τους στον έξω κόσμο, με τρόπο
αποτελεσματικό....
Ελάχιστα είναι γνωστά για την οργανωμένη γενοκτονία κατά των
Μογγόλων και για την εξοντωτική καταπίεση των πληθυσμών της
Μαντσουρίας, από το καθεστώς της Λαϊκής Κίνας. Τα εξοντωτικά
βασανιστήρια σε βάρος των Ουϊγκούρ, η στρατηγική του Πεκίνου να
αλλοτριώσει στο έπακρο την τουρκική ταυτότητα της πλειοψηφίας του
πληθυσμού που από αιώνες κατοικεί στο Ανατολικό Τουρκεστάν, είναι σχεδόν
άγνωστα πράγματα στην κοινή γνώμη, τόσο της Κίνας, όσο και του άλλου
κόσμου. Το να αναφερθείς στην επαρχία Ξιντζιάνγκ, με το όνομα
Τουρκεστάν, μπορεί να σε καταστήσει υπόλογο στα λαϊκά δικαστήρια για
προδοσία, για κατασκοπεία και για ό,τι μπορεί να βάλει ο νους σου. Η
πολιτική της κεντρικής κυβέρνησης απέναντι στις μη κινεζικές εθνότητες και
στη διαχείριση των εδαφών που είναι οι πατρίδες τους, είναι απροκάλυπτα
αποικιοκρατική. Κι αυτό, κάποια στιγμή, πρέπει επιτέλους να σταματήσει... ».
Η κατάπληξη του Παλτζόρ και της Κούγκα δεν μπορούσε να κρυφτεί.
Στα πρόσωπά τους είχε αφήσει σημάδια η έκπληξη για όσα πρωτόγνωρα
άκουγαν και μάλιστα από μια Κινέζα. Οι ίδιοι ήταν ελάχιστα ενημερωμένοι
για ό,τι συνέβαινε πέραν του Θιβέτ, στην υπόλοιπη Λαϊκή Κίνα. Μπροστά
τους βρισκόταν μια νέα κοπέλλα, που κατανοούσαν μόλις τώρα, ότι
αγνοούσαν ολωσδιόλου. Η Ντενγκ Φενγκ δεν έδωσε σημασία στην
αντίδρασή τους. Άλλωστε ήθελε να τους διεγείρει, προκαλώντας ρήγμα στη
συνείδησή τους. « Δυο πράγματα έχουμε ανάγκη φίλοι μου, οι άνθρωποι. Την
ελευθερία, που είναι όμοια με τον αέρα που ανασαίνουμε και την δικαιοσύνη,
που μοιάζει με το νερό, που μας κρατά στη ζωή. Οι άνθρωποι που νέμονται
dharmaraksita
(dharmaraksita)
#1