υπάρχοντά της, κυρίως βιβλία, χάρισε αρκετά πράγματα σε φίλους, εκείνα
που έκρινε ότι δεν της ήταν απαραίτητα στην Γκουάνγκζου κι άρχισε να
ψάχνει για εισιτήριο, όντας αναποφάσιστη ως προς το μέσο. Διάλεξε τελικά
το αεροπλάνο. Σκέφτηκε, πως ο κερδισμένος χρόνος, αν πετούσε από τη
Λάσα για την πρωτεύουσα, είχε μεγαλύτερη αξία, από τα χρήματα που θα
εξοικονομούσε αν χρησιμοποιούσε λεωφορεία και τρένα. Θα βρισκόταν
κοντά στους γονείς πολύ πιο σύντομα, ειδάλλως θα ήταν αναγκασμένη να
ταξιδεύει ίσως και περισσότερο από μια βδομάδα. Μ’ ένα εισιτήριο στην
καλύτερη δυνατή τιμή, που εξασφάλισε χάριν ενός γνωστού της υπαλλήλου
στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, έφευγε σε οκτώ μέρες για Πεκίνο
μέσω Τσενγκντού.
Ο Παλτζόρ Ουάνγκτσεν απ’ τη μεριά του, έκανε προσπάθειες να
μετατεθεί στην πόλη Άλι ή στη Ζάντα. Έτσι θα ήταν όλα πιο εύκολα. Αν
παρέμενε στη Λάσα και ήταν υποχρεωμένος να επισκεφθεί το δυτικό Θιβέτ,
προς τα τέλη Οκτωβρίου, για τις τελευταίες ετοιμασίες, ίσως να κινούσε
υποψίες. Στην αίτησή του προς την Επιθεώρηση υπέβαλλε επιπρόσθετο
αίτημα, να του παραχωρηθεί σπίτι για την στέγαση της οικογένειάς του.
Ήταν γνωστό, πως στη Ζάντα, όπως και στην Άλι, οι αρχές έκτιζαν μετά
μανίας διάφορα κτίρια, μεταξύ των οποίων και μικρές πολυκατοικίες για
τους υπαλλήλους που έρχονταν εδώ, από κάθε γωνιά της Κίνας. Με αρκετή
εξυπνάδα, άφησε να διαρρεύσει επίσης, μεταξύ γνώριμων υπαλλήλων της
Επιθεώρησης, ότι το σπίτι που νοίκιαζε στη Λάσα δεν ήταν αρκετό για την
οικογένεια, μια και η Κούγκα Τσέρινγκ, μετά από λίγους μήνας θα έφερνε
στον κόσμο το δεύτερο παιδί τους.
Η έλλειψη δασκάλων στα σχολεία της Ζάντα και η απόλυτη
νομιμοφροσύνη που είχε επιδείξει σε όλη του τη ζωή, ο μακαρίτης ο
Ναμγκιάλ Πασάγκ, ήταν δύο στοιχεία, που μέτρησαν περισσότερο, κατά την