Knack - 31.07.2019

(Ben Green) #1

CULTUUR


ON THE RECORD


‘Ik houd van véél make-up
en een grote bos blond
haar. Het leven is te kort
voor een natuurlijke
look.’
Stand-upcomedian en actrice
Roisin Conaty in The Guardian.


‘De superteek is in het
land. Hij is vanuit
Duitsland ons land
binnengevallen, dus
dat gaat minimaal
vijf jaar duren.’
Auteur Nico Dijkshoorn
in de Volkskrant.

‘Mijn levensles?
Word waarvoor je bang
bent. Wees een monster
zodat je niet langer
bang hoeft te zijn
van monsters.’
Acteur Denis Lavant
in Le Monde.

‘Kleine kinderen groeien
op met het idee dat
literatuur bestaat om in
slaap te vallen. Een boek
dient om wakker te
worden, lieve kinderen.’
Auteur Dimitri Verhulst
in HP De Tijd.

31 JULI 2019 73

Julie Cafmeyer maakt sinds 2015
theater over haar (liefdes)leven.
Daar gaat ze in Bad Woman, dat
in première gaat tijdens Theater
Aan Zee, pront mee verder.
Deelt u opnieuw taart uit zoals
vorig jaar in Is this porn? No,
this is love?
JULIE CAFMEYER: Nee, maar ik
zoek wel interactie. Ik nodig
enkele toeschouwers uit om lezers-
brieven voor te lezen die ik als
reactie op bepaalde columns in De
Morgen kreeg. Maar we zitten niet
in een kring zoals in De Therapie
(2015) of Bombastische liefdes­
verklaring (2017). Toen ik begon
als performer, stond ik eens in het
voorprogramma bij stand-up-
comedy. Een comedypubliek beloert
je als een bende aasgieren. Brr! Dus
zat ik tijdens mijn eerste stukken
in een kring, verstopt tussen mijn
publiek. Tot ik stand-upcomedian
Amy Schumer bezig zag. Zij staat
er in volle glorie, met haar niet-
perfecte lijf. Dat wilde ik ook.
Bad Woman heette eerst
Confessions of a White Girl.
Waarom is de titel veranderd?
CAFMEYER: Wel, ik reisde veel
dankzij een Nederlandse ontwikkelings-
beurs en sprak met vrouwen in Wit-Rus-
land, Myanmar en Rwanda. In Rwanda
las ik Your Silence Will Not Protect You
(2017), de postume verzamelbundel van
Audre Lorde. Net op dat moment werd
er in Burundi een meisje opgepakt
omdat ze een lezing wilde geven over
feminisme. Voor haar was Lordes advies
dus onzin. Ik las ook Betty Friedans The
Feminine Mystique (1963). Friedan
klaagde aan dat een vrouw gedoemd is
tot een passief leven in de keuken.
Zwarte feministen stelden dat veel vrou-
wen niet eens een keuken hébben. Die
verschillen tussen zwarte en witte femi-


nisten wilde ik duiden en overbruggen.
Maar?
CAFMEYER: ‘Ben je hier klaar voor?’
vroeg mijn klankbord. ‘Moet je niet
eerst uitvissen wie jij bent, de vrouw die
voor “Bad woman!” werd uitgescholden
door een Birmese gids omdat haar enige
zorg een gammele fiets is en niet het
zogen van een kind?’ Mijn klankbord
had een punt. Dus veranderde ik de titel
en raak ik die verschillen alleen impliciet
aan. Als je feminisme onderzoekt, is het
boeiend om te beginnen bij jezelf, het
leven van je moeder, je grootmoeder.
Daarom vertel ik over hun levens, de
keuzes die zij hadden en die ze maakten.

Dit stuk is een zoektocht
naar wat vrouwelijkheid
is. Waarom krijg je het
label ‘bad woman’ als je
niet het script volgt dat
de maatschappij je
opdringt?
Welke vrouwen
inspireren u?
CAFMEYER: Tracey Emin, een
vrijgevochten artieste die haar
vrouwelijkheid als uitgangspunt
neemt. En Solange Knowles. Tij-
dens het Primavera Sound-festival
in Barcelona vertelde ze dat er veel
misliep maar, voegde ze eraan toe,
‘at least I’m performing the way I
want.’ En ken je de serie Fleabag
over het woelige leven van een
jonge vrouw? Heel grappig en her-
kenbaar.
Is God ook een klankbord?
CAFMEYER: Je verwijst naar een
column die ik voor het Radio 1-pro-
gramma Nieuwe feiten schreef en
waarin ik vertel hoe het me raakt
dat mijn moeder me huilend belde
om te zeggen dat het uit was met
haar lief. Ik stelde me voor dat ze ’s
nachts buiten stond, naar boven
keek en vroeg: ‘God, help me.’ Ik
geloof niet in een god, maar het leven is
geen supermarkt waar je alles zomaar in
je karretje kunt droppen, hè? Soms lukt
iets niet. Dan kun je antwoorden zoe-
ken. Jezelf ‘bedrijven’ met kunst, litera-
tuur, reizen. Dat zijn gidsen. In die zin
kun je als kunstenaar levenslust door-
geven. Ik geloof niet in de lijdende
kunstenaar, de performer die afziet.
Theater moet deugd doen.

‘Theater moet


deugd doen’


Door ELS VAN STEENBERGHE

JULIE CAFMEYER

‘Het leven is
geen super­
markt waar je
alles zomaar
in je karretje
kunt gooien,
hè?’

Bad Woman, première op 1/8 in Oostende,
daarna in ’s-Hertogenbosch, Amsterdam,
Antwerpen, Tilburg en Gent.
Meer op http://www.theateraanzee.be en
juliecafmeyer.com.

© Siarhiej Leskiecw
Free download pdf