U en uw collega’s moeten in Stukken van mensen geregeld
de hooggespannen verwachtingen van aanbieders door-
prikken. Creëren internetveilingen die verwachtingen?
DE GRANDE: Vaak wel, ja. Neem Catawiki. Dat online veilinghuis
vermeldt bij onverkochte stukken soms het hoogste bod. Maar
dat is dus niet hetzelfde als het lagere bedrag waarvoor een stuk
soms later echt verkocht wordt. Dat vertroebelt het zicht.
Internet heeft de antiekwereld ook wel veiliger gemaakt. Je
kunt condition reports opvragen van de stukken die je wenst te
kopen: die vermelden afkomst, periode en eventuele restauraties.
Daarnaast is het dankzij internet tegenwoordig bijna uitgesloten
om per ongeluk een gestolen stuk te kopen. Vroeger verkochten
pastoors weleens een vergeten stuk uit de kelder voor 100euro.
Tegenwoordig is alle gestolen kunst geregistreerd en is alles veel
makkelijker traceerbaar. De keerzijde daarvan is dat er een stuk
beroepsgeheim wordt vrijgegeven. Ik heb twaalf jaar met mijn
vliegtuig Europa rondgevlogen. Wisten de mensen veel of ik
mijn stukken nu in Stockholm, Rome of Zürich had gekocht. Nu
kun je dat minder achterhouden. Dat is goed voor de koper, maar ik ver-
lies een beetje exclusiviteit. Niemand dacht dat je in Zwitserland goede
dingen kon kopen, maar het was wel zo. Dat weet je wanneer je rondreist
en rondkijkt. Dat hoort tot de algemene beroepskennis. Je loopt ergens
twee dagen rond, vraagt bij antiquairs naar inboedels waar hij geen klan-
ten voor heeft, maar misschien ik wel.
Waarom zou die Zwitserse antiquair u dat vertellen? U bent toch
concurrentie?
DE GRANDE: Concurrentie zoals u het bedoelt, bestaat niet in de antiek-
wereld. Er zijn veel manieren in deze wereld om je brood te verdienen.
Als ik een handelaar binnenkrijg die iets speciaals zoekt en ik weet waar
hij dat kan vinden, dan zal ik een commissie krijgen. Als een ‘concur-
rent’ bij een andere handelaar iets koopt, dan is die jou dankbaar en zal
hij ook bij jou komen kopen of je een goede prijs geven wanneer jij bij
hem koopt. Ik heb altijd graag gehad dat iemand veel geld verdient aan
mij.
Gaat u nog vaak naar het buitenland?
DE GRANDE: Uiteraard. Na de tentoonstelling in Knokke-Heist hoop ik een
maand te kunnen reizen. Ik zal u eens een speciaal verhaal vertellen over
de meerwaarde van het juiste hotel boeken. Lang geleden, ik was nog geen
dertig, logeerde ik in Cannes in het Carlton Hotel. Dat ligt op de Croisette,
de belangrijkste avenue van de stad, tegenover de baai. Wanneer je met je
auto die overdekte oprit oprijdt, kijken ze je van op de Croisette met grote
ogen aan. Zo’n jonge gast met een Bentley ... Aan de receptie vroegen ze
31 JULI 2019 77me wie ik was. Een antiquair, zei ik. Een dag
later kreeg ik een brief: de schrijver had iets
in de familie wat ze graag zouden verkopen.
Dat bleek een ongelooflijk altaarretabel, een
sculptuur dat in de kerk achter of op het
altaar staat, met dertig personages. Ik heb
daar niet alleen zéér veel aan verdiend, maar
er ook een van mijn klanten zéér gelukkig
mee gemaakt.
U had een vliegtuig, reed met een Bent-
ley, draagt altijd mooie pakken: hoort
die grandeur bij het vak?
DE GRANDE: Dat vliegtuig was in het begin
vooral rendabel, ik verdiende geld dankzij het
vliegtuig. Maar het laatste jaar kostte het me
meer dan het me opbracht. Toen heb ik het
meteen weggedaan. Is uw bandje trouwens
nog niet vol?
We kunnen nog vijf uur doorgaan. Is antiek voor
iedereen? U bent geen fan van Ikea en co. omdat
die meubelen ziel en verhaal missen. Maar ze zijn
wel betaalbaar voor de meeste mensen.
DE GRANDE: Ik ben niet tegen Ikea. Onlangs zag ik
een wreed schoon bedde van daar. Een bed zou ik er
ook aanschaffen, maar wie op zoek is naar een meu-
bel om mee te leven, die raad ik aan om bij de anti-
quair te gaan kijken. Ga eens met 1000euro naar een
antiekzaak of zelfs naar een kringloopwinkel. Daar
vind je antieke kasten van 500euro die veel meer
verhaal hebben.
Een laatste vraag. Doet u zich in Stukken van
mensen soms dommer voor dan u bent?
DE GRANDE: Wat bedoelt u daarmee?
Wat u nu doet. Doen alsof u iets niet verstaat.
DE GRANDE: (glimlacht ondeugend) Dat weet ik zo
niet meteen. (laat een stilte vallen) De fotograaf is
precies met zijn lampen bezig. Als hij mij nodig
heeft, moet hij maar roepen, hè. lPaul De Grande @ La Réserve, nog t/m 18/8 in Knokke-Heist.PAUL
DE GRANDE
➜ Geboren in
1949 in Brugge
➜ 1965 Begint
antiek te kopen
en te verkopen
➜ 1968 Opent
klein winkeltje
in Adegem
➜ 1974 Koopt het
kasteel van Snelle-
gem ➜ 2016 Het
eerste van onder-
tussen vijf seizoe-
nen van Stukken
van mensen op Vier
➜ 2017 Opent
Doks in Zeebrugge
➜ Gespecialiseerd
in objecten en
meubilair uit de
16 e tot 19e eeuw