Narodziny zawodu drukarza
Przed wynalezieniem ruchomej czcionki książki przepisywali skry-
bowie. Sprawiało to, że były one bardzo drogie, a czas ich wykonania
- długi. Rękopisy były najczęściej własnością prywatną, przez co treść
była zagrożona zmianami dokonywanymi przez skrybę lub samego
właściciela wytwarzanego dzieła, co powodowało, że teksty zaczynały
odbiegać od oryginałów^1. Zmiany nastąpiły w 1450 roku, gdy Guten-
berg opracował technikę drukarską. Jego nowy patent dawał możli-
wość drukowania na większą skalę, niosąc za sobą dalekosiężne zmiany.
W XV wieku druk pozwolił na komunikowanie się i przekazywanie
informacji, inaczej niż we wcześniejszych wiekach – przez zmysł
słuchu czy wzroku, pełniąc najczęściej funkcję dydaktyczno-informa-
cyjną. Zauważyć to możemy, przyglądając się tematyce drukowanych
książek, które były najczęściej Bibliami, podręcznikami szkolnymi
czy literaturą religijną. W końcu zaczęto używać też nowej techno-
logii do przekazywania informacji w zakresie polityczno-społecznym.
Posiadano wtedy pewność, że dany komunikat jest identyczny dla
wszystkich odbiorców, co przy ręcznym przepisywaniu nie było takie
pewne, ponieważ często dochodziło do pomyłki podczas powielania
Pierwsze
ślady kobiet
w typografii
Druk był znany już w Chinach setki
lat temu. Technologia opracowana
przez Gutenberga miała ulepszyć
i przyśpieszyć znaną metodę.