62 –63 Kobiety w typografii Gudrun Zapf von Hasse ☞
Jedna z pierwszych kobiet, która
zajmowała się w pełni projektowaniem
krojów pisma na szeroką skalę. Z wykształćenia
była introligatorką. Na tym stanowisku zaczęła
swoją pracę u Bauera gdzie nauczyła się wiele
o typografii. Jej najbardzej znanym krojem
jest Diotima i Hesse-Antuqua, która została
zdigitalizowana w 2018 roku przez F. Urlicha.
Swoją karierę zaczęła w pierwszej połowie XX wie-
ku. Żyła 101 lat przez co miała okazję wypróbować
wiele różnych technik tworzenia liter od fotoskładu
po digital będąc długo czynną projektantką.
Mieszkała i pracowała w Niemczech, a z wy-
kształcenia była introligatorką. W międzyczasie
samodzielnie uczyła się kaligrafi z książek R. Kocha
i E. Johnstona. Po ukończeniu studiów uczęszczała
na lekcje liternictwa u J. Boehlanda. W czasie wojny
pracowała w szpitalu gdzie wykorzystywała swoją
wiedzę o kaligrafii. Uważano, że żołnierze z obraże-
niami głowy powinni zajmować się czymś manual-
nym. W tym wypadku Zapf von Hesse pokazywała
rannym kaligrafię i introligatorstwo.
W 1948 roku zebrała swoje portfolio i ruszyłą
do firmy Bauera we Frankfurcie. Postanowiono
dać jej szansę ale na stanowisku introligatora.
Dzięki swojemu miłemu charakterowi, bardzo
docenianym umiejętnościom i nawiązania znajo-
mości z Bauerem i Heinrichem mogła dowiedzieć
się więcej o tym jak powstaje czcionka. Mogła
uczestniczyć jako widz w procesie wycinania
czcionek, sama miała dużo odwagi i pewności, że
sama zapytała o możliwość spróbowania się w tej
dziedzinie. Pewną wprawę nabyła już wcześniej
w wycinaniu drewnianych liter, które używała do
tworzenia oprawy książek w skórze. Tam wycięłaswój pierwszy alfabet Hesse-Antiqua, który w 2018
roku został zdigitalizowany przez F. Urlicha. Font
ten zachował swój znak czasu poprzez specyficz-
ne podkreślenia zakończenia linii czy rezygnacja
z szeryfów. Przez różne wykorzystanie wyciętych
liter były one w nieznacznym stopniu różne od
siebie. Stempel, tłoczenie, wykrojenie, rysunek –
wszystko w pewien sposób zdeformowało projekt.
W takim wypadku ważnym momentem była decy-
zja, która wersja litery była najbliższa założeniom
typografki. Projektantka wskazała formę widnie-
jącą na skórzanym obiciu książek, które składała.
W latach 1946-1954 pracowała również jako
nauczycielka kaligrafii na uczelni we Frankfurcie.
Pracę studentów i swoje ukazywała na zorganizo-
wanych przez siebie wystawach. Na jednym z ta-
kich wydarzeń zauważyli jej pracę G. Leopold i H.
Zapf, który był dyrektorem artystycznym w odlewni
Stempel. Zaproponowali jej współpracę i zlecali
projekty kroi dedykowanych dla Stempla. Jej pierw-
szy krój powstał w 1948 roku nazywając go Diotima
Roman, który był używany w reklamach New York
Times, czy w gazecie pokładowej British Airways.
Można powiedziedzieć o Zapf von Hesse, że
była pierwszą kobietą zajmującą się w pełni pro-
jektowaniem krojów.