ιερών πηγών πίστης και ευσέβειας: Dört kitab’ın dördü de hâkk^8! Αν
κάποιος μελετούσε τα Ευαγγέλια, όπου φυλάγονται τα λόγια του
Ιησού Χριστού, ως πολύτιμη παρακαταθήκη προς την ανθρωπότητα,
θα έβρισκε εκεί την ομολογία του ίδιου του Λόγου του Αλλάχ
(Ρουχουλλάχ), που αποκαλύπτει την απόλυτη ενότητα της ύπαρξής
του με αυτήν του Θεού. Για τούτο φανερώνει τον Αλλάχ ως πατέρα
του, με την ελπίδα οι άνθρωποι, οι μαθητές του, να κατανοήσουν
όσα ήθελε να μεταγγίσει στις υπάρξεις τους, αφού δεν υπάρχει πιο
στενή ανθρώπινη σχέση από εκείνη που μας συνδέει με τους
γεννήτορές μας, τη μάνα και τον πατέρα μας. Λάβετε υπόψη σας, ότι
το Ισλάμ είναι ένας τεράστιος ποταμός, φανταστείτε λόγου χάρη τον
ινδικό Γάγγη, με αμέτρητα ποτάμια που τον τροφοδοτούν. Στο
Ισλάμ δεν υπάρχει κάποια αρχή, όπως συμβαίνει στις εκκλησίες των
Χριστιανών που κρίνει την Ορθοδοξία και την αίρεση. Η
“ορθοδοξία” στον ισλαμικό κόσμο, επιβάλλεται μέσω της εξουσίας
και όχι μέσω ενός πνευματικού πρωτείου. Αυτό το λέω, για να μην
τολμήσει κάποιος να αμφισβητήσει την παροιμία για τα τέσσερα
ιερά βιβλία, που ανέφερα πριν, λέγοντας πως ανήκει στους
αιρετικούς δήθεν Αλεβίτες».
Ο Σαλή Αγάς συνέχισε: «Θα σας αναφέρω μια ιστορία, που
είχα την ευκαιρία να διαβάσω πριν από καιρό. Πρόκειται για ένα
περιστατικό πολύ χαριτωμένο, που αναφέρεται σ’ έναν
Μουσουλμάνο θεολόγο, με τίτλους από το περίφημο Πανεπιστήμιο
Αλ Άζχαρ του Καΐρου. Να πώς φέρεται να εξιστορεί ο ίδιος το
συμβάν: Μια νύχτα είδα ένα παράξενο όνειρο. Ήμουν πάνω σε μια
καμήλα και έβγαινα από μια καταπράσινη όαση. Καταμεσής στην
έρημο έπεσα σε τρομακτική αμμοθύελα. Όταν ο καιρός ησύχασε,
(^8) Η φράση θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ως εξής: Η Αλήθεια βρίσκεται και στα τέσσερα
βιβλία.