ὑμᾶς...^26. Σιώπησε για λίγο, και συνέχισε: Αν ένας άνθρωπος του
καιρού μας, ψάχνει να βρει ανάμεσα σε Χριστιανούς παπάδες,
ιεροκήρυκες και θεολόγους, σε πατριάρχες και πάπες ακόμα, ένα
υπόδειγμα της παρουσίας του Χριστού για την εποχή μας, ίσως
απογοητευθεί, λυπάμαι που το λέω. Νομίζω πως αυτό συμβαίνει
γιατί οι άνθρωποι που ευωδιάζουν με το άρωμα της αγάπης του
Χριστού μέσα στην Εκκλησία, ζουν κεκρυμμένοι και αποφεύγουν
το θεαθήναι. Η δημοσιότητα δεν αρμόζει στους ανθρώπους του
Θεού, που αφήνονται να τους οδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Αυτό που λέω
ισχύει σε όλες τις πνευματικές παραδόσεις, σε όλες τις θρησκείες.
Πάντως, ως προς τα ζητήματα που έχουν διχάσει τον χριστιανικό
κόσμο στο παρελθόν, έχουν προκαλέσει αιματηρές συγκρούσεις
μεταξύ των Χριστιανών, με αντικείμενο διαφωνίας και
αντιπαράθεσης δογμάτων διάφορες διδασκαλίες ως προς το
πρόσωπο του Χριστού, εμείς προτιμούμε ταπεινά να ευλογούμε τον
Ιησού Χριστό και να λέμε πως για τον Αγαπημένο του, ο Θεός
γνωρίζει καλύτερα, Αλλάχου α’αλάμ!
»Υπάρχουν δύο υπέροχες κατά τη γνώμη μου ευλογίες,
σαλαβάτ τις λέμε στη γλώσσα του Ισλάμ, που προσφέρονται στον
Χριστό:
Allahumma salli'ala Sayyidin Isa Ruhullah, wa sahbi, wa awliya
ikram. (Ω Αλλάχ, ευλόγησε τον Ευλογημένο Δάσκαλό μας, τον
Ιησού, το Πνεύμα Σου, και τους συντρόφους του, και τους
ευλογημένους Φίλους Σου).
Allahumma salli ala Saiyyidina wa Murshidina Isa.
Qad hubbana lahu aiyyakunal kamal. ( Ω Αλλάχ, σκέπασε με τις
(^26) Ματθ. 7:21-23.