χριστιανική εκκλησία στην πόλη για να συναντήσει τον παπά, που
είχε προκαλέσει στεναχώρια στους Μουσουλμάνους, με τα
κηρύγματά του κατά του Ισλάμ. Ο Ισμαήλ Εμρέ μόλις μπήκε στην
εκκλησία έκανε τον σταυρό του και ασπάστηκε την εικόνα της
Παναγίας. Ολοκάθαρα μέσα στο Κοράνιο αναγνωρίζονται οι
εκκλησίες, τα μοναστήρια αλλά και οι συναγωγές, ως τόποι που
μέσα σ’ αυτούς δοξάζεται όνομα του Αλλάχ^28! Βλέποντας το
ψηφιδωτό του Χριστού που καλύπτει τον τρούλο της εκκλησίας μ’
έπιασε τρομερός φόβος, που μπορεί να νιώσει κάποιος όχι από την
ανασφάλεια της φοβίας, αλλά από τον ακραίο θαυμασμό. Σκέφτηκα,
πως ο χαζρέτι Ισά που όλοι τον περιμένουμε ως Κριτή του κόσμου
στο τέλος των ημερών, τέτοια όψη θα έχει, όπως τον αποτύπωσε ο
καλλιτέχνης στον τρούλο του Δαφνίου».
Ένα βράδυ μας είχαν καλέσει σ’ ένα σπίτι κάπου στην Αγία
Παρασκευή, αν θυμάμαι καλά. Ο παππούς ποτέ δεν αρνήθηκε να
ανταποκριθεί στις προσκλήσεις που δεχόταν. Ήξερε πως οι
άνθρωποι που τον καλούσαν ήταν διψασμένοι, πολλοί βαθειά
πληγωμένοι και συχνά οργισμένοι, από τις απογοητεύσεις που είχαν
γευτεί, ενόσω αναζητούσαν δροσιά και παρηγοριά, τριγυρνώντας σε
δρόμους και μονοπάτια, που τους έβγαζαν σε αδιέξοδα. Όταν
φτάσαμε στο σπίτι, αντικρίσαμε γυναίκες και άντρες να περιμένουν.
Ο χώρος ήταν φωτισμένος με κεράκια και η όλη ατμόσφαιρα ιλαρή.
Η οικοδέσποινα ήταν γιατρός, που ήδη είχαμε γνωρίσει πρωτύτερα,
κατά την επίσκεψη στη Μονή Δαφνίου.
Ο παππούς προτίμησε να καθίσει πάνω σε μια αναπαυτική
μαξιλάρα. Μας πρόσφεραν υπέροχη πίτα, που ήταν καμωμένη στο
σπίτι, από τη μητέρα της γιατρού και μυρωδάτο τσάι. Στη συνέχεια
(^28) Σούρα Αλ Χατζ (22): 40.