μαρτύριο που τον καταδίκασαν οι Ουλεμάδες των Αββασιδών,
οφειλόταν και σε κατηγορία εις βάρος του ότι ήταν κρυπτοχριστιανός.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω τις ομοιότητες που συναντά κάποιος
στα ορθόδοξα μοναστήρια της Ανατολής και στους παραδοσιακούς
Τεκκέδες των Σούφι. Στα ορθόδοξα μοναστήρια προσφέρεται
φιλοξενία, πολλές φορές εξαιρετικά πλουσιοπάροχη, χωρίς το
παραμικρό αντάλλαγμα. Αυτό για όσους έχουν επισκεφθεί το Άγιον
Όρος είναι μια εμπειρία. Στους τεκκέδες, πάντοτε μετά τις συνάξεις
του Ζικρ, παρατίθεται κοινή τράπεζα, στην οποία χωρίς διακρίσεις
συμμετέχουν, όχι μόνον οι Δερβίσηδες, αλλά ακόμα και τυχαίοι
περαστικοί, χωρίς περιττές ερωτήσεις. Είναι χαρακτηριστική η
παρακαταθήκη που άφησε στους μαθητές του ο Σεΐχης Abul Hassan
Kharaqani και ζήτησε μάλιστα να γραφτεί πάνω από τη θύρα του
τεκκέ : “Όποιος έρχεται σ’ αυτό το σπίτι, να του δώσετε φαγητό και
μην τον ρωτάτε για την πίστη του. Γιατί, όπως ο ίδιος αξίζει μια ζωή
δίπλα στον Ύψιστο Θεό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αξίζει ένα γεύμα
στο τραπέζι μου”. Αυτά που σας είπα δεν είναι δικές μου σοφίες, αλλά
τα μάζεψα από διαβάσματα που έχω κάνει, στη διαδρομή των
αναζητήσεών μου. Τα ανέφερα μάλιστα και μπροστά στον σεβάσμιο
Σαλή Αγά, μιας και είχα την ευλογία, αν και Χριστιανός, να έχω
σκύψει πολλές φορές ως τώρα να ξεδιψάσω σε σούφικες βρύσες. Όσα
ανέφερα, νομίζω ότι δείχνουν τη βαθειά σχέση μεταξύ του Χριστού
και του Σουφισμού και ότι ιδίως ο Μοναχισμός της Εκκλησίας της
Ανατολής έχει προσφέρει γόνιμη επιρροή όσον αφορά στην εμφάνιση
του Σουφισμού στο χώρο του Ισλάμ».
Ο Δημήτρης συνέχισε και το ενδιαφέρον των ακροατών και
των ακροατριών του ήταν ολοφάνερα αμείωτο. « Όσα είπα,
θεωρήστε τα πως είναι λόγια ενός Χριστιανού, που τιμά το Ισλάμ και
αγαπά τον Προφήτη Μωάμεθ. Μάλιστα η προηγούμενη περιγραφή,