ευχή του Ιησού. Αυτή είναι η Αλήθεια και για τον Δερβίση, που έχει
μεταμορφώσει την ύπαρξή του σε θυσιαστήριο κάνοντας ζικρ.....
Αλλά ας έρθουμε τώρα, να κάνουμε λόγο για το Ισλάμ. Οι πρώτοι
που κακοποιούν την θρησκεία του Αλλάχ είναι μεταξύ εκείνων που
αποκαλούν τους εαυτούς τους Μουσουλμάνους. Θέλετε με τον
φανατισμό, θέλετε με τον δογματισμό, διάφοροι τραγικοί, αλλά και
επικίνδυνοι συγχρόνως άνθρωποι, που φέρουν τους τίτλους του
Ιμάμη ή του Ουλεμά ή του Σεΐχη, βάζουν εμπόδια στους ανθρώπους
στο να συναντήσουν τον Θεό και την Αλήθεια Του. Άλλες φορές
φορτώνουν στις πλάτες του κόσμου δυσβάσταχτα βάρη με κανόνες
και αξιώσεις, που ενώ ούτε στο Κοράνιο, ούτε στη Σούννα του
Προφήτη υπάρχουν, αυτοί τα εφευρίσκουν και τα επικαλούνται
αδιάντροπα, πως δήθεν είναι παράδοση ή πως είναι προσταγές από
χαντίθ, που αποδεικνύονται κάλπικα. Τα κύρια θύματα αυτών των
αχρείων είναι οι γυναίκες. Για να πούμε την αλήθεια, σχεδόν σε
όλες τις θρησκείες και στους κώδικες κοινωνικής ηθικής από παλιά,
οι γυναίκες είναι θύματα εκμετάλλευσης, καταπίεσης και απώθησής
τους στο περιθώριο της κοινωνίας. Η βαρβαρότητα κατά της
γυναίκας από μια κοινωνία, όπου κυριαρχεί σχεδόν χωρίς μέτρο το
ανδρικό στοιχείο, δεν είναι μονοπώλιο του Ισλάμ. Τη συναντούμε
σε όλα τα πολιτιστικά περιβάλλοντα, ενώ σχεδόν αυτοί που
ερμηνεύουν τα ιερά κείμενα σε όλες τις θρησκείες, βρίσκουν στις
γραφές τους λόγους για να δικαιολογούν την ανισότητα των
γυναικών, τον πρωτεύοντα ρόλο των ανδρών και άλλα περισσότερα
φρικτά πράγματα που καταδυναστεύουν αιώνες τώρα τη γυναίκα.
Πρέπει να παραδεχτούμε, ότι ιδίως στο Χριστιανισμό, ίσως και στο
Βουδισμό, έχουν γίνει σε μερικές περιπτώσεις ενδιαφέροντα άλματα
πνευματικής προόδου και έχει αναγνωρισθεί η ισότιμη με τον άνδρα
θέση της γυναίκας. Στον ισλαμικό κόσμο δυστυχώς, η δειλία είναι