μην καταλάβαινα τί έγραφαν, αλλά ο παππούς είχε φροντίσει πολλές
φορές να μου μιλήσει για τις διδαχές του Μεγάλου Σεΐχη, ενώ
ψηλαφώντας τις σελίδες των βιβλίων του, που και μόνον με το
άγγιγμα, λες και ζωντάνευαν τις πολύτιμες αλήθειες, που ήταν
θησαυρός για όλη την ανθρωπότητα. Σ’ ένα από τα βιβλία του Ιμπν
Άραμπι, καθώς το περιεργαζόμουν, βρήκα σημειώσεις του παππού,
γραμμένες στα οθωμανικά. Δεν χρειάστηκε να περιμένω.
Παρακάλεσα έναν σεβάσμιο φίλο του Σαλή Αγά να μου τις
μεταφράσει. Ήταν σούφικα γνωμικά και κανένας δεν ήξερε αν ο
Σαλή Αγάς τα είχε αντιγράψει ή αν ήταν δικές του σκέψεις. Σα να
ήθελε ο παππούς να μου αφήσει κάποια σημάδια για το δρόμο:
- Δεν είμαι Σούφι, ούτε επιστήμονας, ούτε καν ευσεβής. Ω Κύριε, Εσύ
είσαι ο Ένας και Μοναδικός, κι εγώ είμαι μια μονάδα μες στην
Ενότητά Σου. - Τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε ούτε κόλαση ούτε παράδεισος; Τότε
θα μπορούσαμε να δούμε το πραγματικό πρόσωπο του ευσεβή! - Ένας σπουδαγμένος άνθρωπος που μελετά, ξυπνάει νωρίς το πρωί
και κοιτάζει να βρει τρόπους για να πλουτίσει τις γνώσεις του. Ένας
θεοσεβούμενος, ξυπνά και αναζητά τρόπο να αυξήσει την πίστη του.
Αλλά ο Αμπούλ Χασάν αναζητά το πώς θα κάνει ένα ανθρώπινο ον
ευτυχισμένο. - Αυτός που είπε «Έφτασα τον Αλλάχ», τίποτα δεν κατάφερε. Εκείνος
που είπε «Αυτός ο Ίδιος με αξίωσε να Τον φτάσω», έφτασε τον
Αλλάχ.... - Ρώτησαν κάποιον: «Πού είδες το Θεό»; Κι εκείνος απάντησε:
«...όπου δεν αντίκρισα τον εαυτό μου».