Słysząc hasło uzdrawiająca moc natury niewątpliwie większość z nas przy-
znałaby jego prawdziwość. Niestety w miarę rozwoju technologii oraz sku-
pienia znacznej części populacji w metropoliach zaczęliśmy oddalać się od
świata natury, a gdy teraz chcemy odzyskać ten kontakt orientujemy się,
że straciliśmy sprawność w wykorzystywaniu jej dobrodziejstw. Trudno jest
nam określić co jest obiegową opinią a co faktycznie przebadanym naukowo
pozytywnym wpływem na nasze zdrowie. Badaniami na temat terapeutyczne-
go wpływu natury zajmują się między innymi osoby pracujące w obszarach
ekopsychiatrii, ekopsychologii, hortiterapii czy
terapii lasem.
Przedrostek eko wskazuje nie tylko na rolę na-
tury ale także środowiska fizycznego, społecznego
i kulturowego, czyli całego ekosystemu w którym
znajdujemy się jako jednostki. Termin ekopsy-
chiatria wprowadziło Amerykańskie Stowarzyszenie
Psychiatrów w latach 70-tych, w wyniku rozważań
o zdrowiu psychicznym ludzi w kontekście zmian
klimatycznych i postępującego rozwoju cywiliza-
cji. Natomiast ekopsychologia zaczęła być używana
przez historyka Theodore’a Roszaka, który sformu-
łował i opisał w książce The Voice of the Earth: An
Exploration of Ecopsychology osiem zasad, dzięki
którym ludzie mogliby dążyć do zdrowych relacji
ze środowiskiem. Co istotne Roszak podkreślał, że
owe zasady są jedynie przewodnikiem i sugerował
nie kierowanie się nimi w sposób zbyt wąski i bez-
refleksyjny.
Hortiterapia, inaczej ogrodoterapia jest rodza-
jem terapii zajęciowej która poprzez kontakt z na-
turą i prace ogrodnicze wspiera inne klasyczne
metody terapeutyczne. Wykorzystywana jest często
do pracy z pacjentami z zaburzeniami psychicznymi,
z demencją, z niepełnosprawnościami czy przecho-
dzącym resocjalizację. Odbieranie roślin poprzez
wzrok, zapach, dotyk i słuch oraz przebywanie
- Rdzeniem umysłu jest nieświado-
mość ekologiczna. Według ekopsy-
chologii, wyparcie nieświadomości
ekologicznej jest najgłębszym źró-
dłem powszechnego szaleństwa w spo-
łeczeństwie przemysłowym. Otwarty
dostęp do nieświadomości ekolo-
gicznej jest drogą do zdrowia. - Zawartość nieświadomości eko-
logicznej reprezentuje, do pew-
nego stopnia, na pewnym pozio-
mie umysłu, żywy zapis kosmicznej
ewolucji, prowadzącej wstecz do
odległych pierwotnych uwarunko-
wań w historii czasu. Współczesne
studia nad usystematyzowaną zło-
żonością przyrody pokazują nam, że
życie i umysł wyłaniają się z tej
ewolucyjnej historii jako systemy
naturalne, będące kulminacją roz-
wijającej się sekwencji fizycznych,
biologicznych, umysłowych i kultu-
rowych systemów, które znamy jako
wszechświat. Ekopsychologia korzy-
sta z tych odkryć nowej kosmologii,
dążąc do tego, aby stały się one
powszechnym ludzkim doświadczeniem. - Tak jak celem wcześniejszych
terapii było odkrycie wypar-
tych treści nieświadomości, celem
ekopsychologii jest obudzenie wro-
dzonego poczucia współzależności
Terapeutyczna rola natury
↖ Ilustracja: Julia Garwon