źródła:
→ Sue Stuart-Smith, Kwitnący umysł. O uzdrawiającej mocy natury (2021)
→ Katarzyna Simonienko, Nerwy w las. Jak odnaleźć spokój i radość życia (2021)
→ Katarzyna Simonienko, Terapia lasem w badaniach i praktyce (2021)
www:
@ Teoria biofilii, https://en.wikipedia.org/wiki/Biophilia_hypothesis (dostęp 29.08.2022)
@ Osiem zasad Theodora Roszaka, https://dzikiezycie.pl/archiwum/2007/kwiecien-2007/ekopsychologia-
-osiem-zasad (dostęp 29.08.2022)
@ Kąpiel leśna Shinrin-yoku, https://pl.wikipedia.org/wiki/Shinrin-yoku (dostęp 29.08.2022)
@ Ekopsychologia, http://zb.eco.pl/publication/ekopsychologia-cz-i-p1091l1 (dostęp 29.08.2022)
Miejsce do dotykania
Drewniany raj w centrum miasta, a w nim cicha ucieczka dla ludzi zagubnych
w odmętach szklanych wieżowców. Ociężałych, zmęczonych, odciętych od Ziemi
grubymi betonowymi posadzkami, chodnikami, wreszcie sprężystymi podeszwa-
mi modnych sportowych butów i niewygodnych eleganckich wyrobów skórzanych
lub skóropodobnych. We wnętrzu wielkiego miasta o ostrych zasadach gry,
na krawędzi ulicy, na szczycie niewysokiego wzniesienia, tuż za rogiem
znajduje się drewniany raj, miejsce do dotykania czułych miejsc. Możesz
dotknąć stopami ziemi albo wetknąć palec głęboko pomiędzy zwoje mózgowe
i połaskotać się w ciało migdałowate. Możesz dotknąć delikatnej faktury
swojego umysłu, odsłonić firanki i zajrzeć do swojego wewnętrznego świata,
podglądać swoje przekonania, posortować fakty i opinie w dwóch osobnych
szufladach, zamknąć pod kluczem te wspomnienia, które nie dają spać w nocy
lub nauczyć się o nich opowiadać, usiąść w kręgu i wspólnie odkrywać
siebie na nowo. Możesz dotykać jego powierzchni, ścian drewnianych domów
i wypełniających je wydarzeń, ciągłych zmian, jego pulsującej aktywności.
Możesz dotykać ludzi, ale najpierw zapytaj ich o pozwolenie. Dotykaj ich
rozmarzonych oczu, dotykaj pleców, stań się dla nich oparciem, dotykaj
stopą stopy, idź krok w krok, ramię w ramię, dotykaj ich marzeń delikatnie,
z wyczuciem, dotykaj tematów trudnych, tematów lekkich i ciężkich, tylko
nie upuść ich — bądź ostrożny! Ślizgaj się po dźwiękach słów i melodiach
nuconych przez artystów czyhających na Ciebie w zaroślach małej dżungli,
uchylonych drzwi domków skandynawskich, otwartych na oścież umysłach wę-
drowców odwiedzających to miejsce. Przykuj wzrok do otaczającego cię świa-
ta, ludzi i siebie samego. Obserwuj i dotykaj uważnie.
Diana Te