Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΟΕΛ ΝΤΟΥΝΤΑΪ

Ευχαρίστησε το γέροντα και τη Φάτιμα για όλα και τους είπε ότι θα
επέστρεφε στο μοσάβ με την ελπίδα να ξαναγυρίσει όσο πιο σύντομα μαζί
με κτηνίατρο. Ο Σεΐχ Αμπού Σάλεχ τον γέμισε ευχές και ευχαριστίες, που
προσπαθούσε η Φάτιμα να μεταφράσει ενόσω βάδιζαν προς το τζαμί,
όπου είχε αφήσει το τζιπ.
Στο Μοντιίν, ο Μίχαελ δε χρειάσθηκε να παρακαλέσει ιδιαίτερα τον
Ράφαελ για μια επίσκεψη στο Ντεΐρ Καντίς. Λίγα λεπτά χρειάσθηκε ο
κτηνίατρος για να ετοιμάσει φάρμακα, ενέσεις και άλλα απαραίτητα ώστε
να είναι πρόχειρος για κάθε ενδεχόμενο. Όσο ετοίμαζε την τσάντα του
έστειλε το βοηθό του να φωνάξει τον Ελί. Τη στιγμή που έφτασε ο
γεωπόνος τα πάντα είχαν ετοιμασθεί. Ανέβηκαν στο τζιπ και στο
διάστημα της μικρής διαδρομής ο Μίχαελ εξιστόρησε και στους δυο το
πρόβλημα των γειτόνων του Ντεΐρ Καντίς. Περισσότερα τους είπε
θέλοντας να περιγράψει τη γνωριμία με το γέροντα του χωριού, που όλοι
αποκαλούν σεΐχη. Φοβόταν πως θα χλευαζόταν από τους φίλους του για
παιδιάστικο ενθουσιασμό, αν τους εκμυστηρευόταν, πως ένιωθε
ανεξήγητα έτοιμος να «αποθέσει την καρδιά του στα πόδια αυτού του
άγνωστου γέροντα».
Αυτή τη φορά το τζιπ έφθασε ως έξω από τη στάνη, που είχε
επισκεφθεί προηγουμένως ο Μίχαελ. Αρκετοί χωριάτες περίμεναν
καρτερικά. Τα νέα διαδόθηκαν στη στιγμή ανάμεσα στους κατοίκους του
Ντεΐρ Καντίς. Ο Σεΐχ Ισμαήλ Αμπού Σάλεχ βρισκόταν εκεί. Μόλις
φτάσανε και κατέβηκαν από το τζιπ οι τρεις επισκέπτες, σηκώθηκε από
καταγής που καθόταν, στη σκιά μιας ισχαιμικής συκιάς και με ανοιχτά τα
χέρια τους καλοδέχτηκε αγκαλιάζοντας τον καθένα με θέρμη και
φιλώντας τους σταυρωτά τρεις φορές. Τον Ελί τον κράτησε λίγο
περισσότερο στην αγκαλιά μιλώντας του αραβικά. Ο Μίχαελ και ο
Ράφαελ είχαν εκπλαγεί. Πώς ήξερε ο γέροντας ότι ο φίλος τους μιλούσε
αραβικά! Υπήρχαν τόσοι και τόσοι Γιεμενίτες και Μαροκινοί στο Ισραήλ,
που δεν ήταν άξιοι να αρθρώσουν μια πρόταση στη γλώσσα του τόπου
καταγωγής τους....
Ο Ράφαελ με τον Ελί προχώρησαν στη στάνη με τα άρρωστα ζώα.
Ο Ράφαελ ενώ άνοιξε τον σάκκο με τα φάρμακα και τα σύνεργα της
ιατρικής του ρωτούσε συγχρόνως το βοσκό για τα συμπτώματα που είχαν
εμφανίσει τα ζώα και για τον αριθμό των προβάτων που είχε χάσει. Ο Ελί
μετέφραζε τις ερωτήσεις και στη συνέχεια τις απαντήσεις που έδινε ο
χωρικός. Ο Σεΐχης με τον Μίχαελ και τους άλλους παρακολουθούσαν με
έκδηλο ενδιαφέρον από απόσταση. Οι λιγοστές γυναίκες, με καλυμμένα