Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΟΕΛ ΝΤΟΥΝΤΑΪ

(dharmaraksita) #1

είτε μεσοβδόμαδα, είτε Παρασκευή και Σάββατο βράδι, φιλοξενώ στο
σπίτι κάποια από τις νεαρές ή ακόμα και ώριμες φίλες μου. Με πολλή
προσοχή φροντίζω να αποφύγω τη δημιουργία ενός σοβαρού δεσμού. Δε
νιώθω έτοιμος για τις ευθύνες ενός γάμου και τα επακόλουθά του.


Γεννήθηκα στο μοσάβ Ντβόρα. Πολύ κοντά στο χωριό μου
βρίσκεται η κοιλάδα Μεγγιντό, στη χριστιανική Βίβλο είναι πιο γνωστή
ως Αρμαγεδών, ενώ φαίνεται σε μικρή απόσταση το όρος Ταμπόρ. Το
μοσάβ είχε δημιουργηθεί από Μαροκινούς Εβραίους, που έκαναν αλιγιά
από φόβο, αμέσως μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, όταν πλέον
στις αραβικές χώρες δεν ένιωθαν το ίδιο ασφαλείς, όπως πρώτα.
Στο χωριό μένει η μητέρα μου κι ένας από τους αδελφούς μου, με
την οικογένειά του. Η μάνα μου που ονομάζεται Μίριαμ, είναι άφθαστη
μαγείρισσα και με περιμένει πώς και πώς, όσες φορές την ειδοποιώ ότι
θα την επισκεφθώ. Τότε μου ετοιμάζει τα φαγητά που έχω αδυναμία, τα
γλυκά που θυμάται ότι μου άρεσαν από μικρό, ενώ στολίζει το σπίτι με
φρέσκα λουλούδια που μαζεύει η ίδια στους αγρούς. Από τα μπαούλα
βγάζει και στρώνει τα καλύτερα τραπεζομάντηλα, ενώ απλώνει
πολύχρωμα ριχτάρια στους καναπέδες, που τα φυλάγει σαν πολύτιμα
κειμήλια από το σπίτι του Μαρακές. Την άνοιξη και το θέρος, το σπίτι
μας στο μοσάβ σου δίνει την αίσθηση πως ξέφυγε μαζί με τους
πρωτόπλαστους από την Εδέμ.
Οι Ντουνταΐ ήταν ανέκαθεν αστοί, με εκλεπτυσμένα γούστα και
μόρφωση. Δε συμβαίνει το ίδιο με πολλούς από τους συγχωριανούς μας,
που ζούσαν σε χωριά. Το επώνυμο Ντουνταΐ , είναι παρμένο απ’ την Τορά.
Σημαίνει μανδραγόρας και το διάλεξε ο μακαρίτης ο πατέρας μου, μόλις ο
ίδιος με τη μάνα μου και τη μοναχοκόρη τους τότε, τη Ρουτ, που ήταν
μωρό δέκα οχτώ μηνών, φτάσανε στο Έρετζ Γισραέλ, παραμονές του Ρος
Ασανά
^15 του 1950. Εγώ και οι δυο αδελφοί μου είμαστε σάμπρα , γέννημα
θρέμμα αυτής της γης. Η Ρουτ και ο μικρότερος αδελφός μου ο Γιόσι,
ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έχουν εγκατασταθεί οριστικά. Στο
χωριό μένει ο Γιονατάν, το πρώτο παιδί που απέκτησαν ο Γκίντεον και η
Μίριαμ μετά την αλιγιά τους. Μολονότι το σπίτι της μητέρας μου στο
μοσάβ βρίσκεται ακριβώς απέναντι από εκείνο του αδελφού μου, η μαμά
αποφεύγει τα συχνά πήγαινε έλα στο σπίτι του, προσπαθώντας να κρατάει
ισορροπία στις σχέσεις της με την Ελβετίδα νύφη μας. Μια γυναίκα που
γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαρόκο, είναι κομμάτι δύσκολο να


(^15) Εβραϊκή πρωτοχρονιά.

Free download pdf