ταιριάξει μ’ ένα πλούσιο κορίτσι που μεγάλωσε στη Ζυρίχη, σ’ ένα
περιβάλλον άνεσης και ασφάλειας, μπολιασμένο ως τα μύχια της ύπαρξής
του με τη γερμανική κουλτούρα και τη λατρεία της τάξης και της
πειθαρχίας.
Έχω την αίσθηση πως η μάνα μου τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία για
μένα, όσο κι αν προσπαθεί να το κρύβει. Την έχω ακούσει άθελά μου,
όταν αναφέρεται σε τρίτους για μένα να με αποκαλεί «ο καλός μου ο
Γιοέλ». Είναι αλήθεια πως αφότου χήρεψε, εντελώς αυθόρμητα, γιατί έτσι
μου έβγαινε, προσπάθησα να βρίσκομαι το κατά δύναμη, περισσότερο
κοντά της. Ακόμα κι όταν έλειπα στην Ελλάδα, της τηλεφωνούσα
τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα, χώρια που όταν ερχόμουν με άδεια
στην πατρίδα, τις πιο πολλές μέρες τις περνούσα αποκλειστικά για χάρη
της, στο μοσάβ, παρ’ όλη την ανία που με κυρίευε.
Η κυρία Μίριαμ, δεν εννοεί να παραιτηθεί από τα μητρικά
δικαιώματά της απέναντί μου. Μολονότι εδώ και χρόνια είμαι πλέον ένας
ενήλικος άνδρας, η μαμά επιμένει να με αντιμετωπίζει σαν άμυαλο
έφηβο. Είναι φορές που με πρήζει με το πείσμα της ν’ ακούσω τις
συμβουλές της. Παρ’ όλα αυτά, κάνω πως την ακούω, έστω κι αν οι
οδηγίες της δεν βρίσκουν κατάλυμα στο νου μου. Συχνά έρχομαι στο
μοσάβ με τις παρέες μου ή με κάποια από τις φιλενάδες μου. Η μητέρα σ’
αυτές τις περιπτώσεις είναι μες στις χαρές της. Επιτέλους, έχει την
ευκαιρία να φιλοξενήσει στο σπίτι κόσμο και να κάνει επίδειξη των
φανταστικών δεξιοτήτων της στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική.
Τις ατέλειωτες μέρες που η Μίριαμ Ντουνταΐ μοιράζεται το
χαριτωμένο σπίτι στο μοσάβ με μόνη συντροφιά τις αναμνήσεις από το
παρελθόν, η τηλεόραση παίζει στη διαπασών. Η επιλογή της μία και
απαράλλαχτη· τα αραβικά προγράμματα της ισραηλινής τηλεόρασης κατ’
αποκλειστικότητα. Τα εβραϊκά τα έμαθε όταν έφτασε στο Ισραήλ και
ποτέ δεν τα ένιωσε σαν τη γλώσσα της ψυχής της. Όσο ζούσε ο καλός της
ο Γκίντεον, μεταξύ τους μιλούσαν μονάχα αραβικά. Μαζί μας οι γονείς
μιλούσαν εβραϊκά. Αυτή ήταν μια απόφαση του πατέρα, ο οποίος ήθελε
να ριζώσουμε για τα καλά στην πατρίδα. Πολλές φορές, ιδίως ο Γιονατάν,
διόρθωνε τα λάθη που έκανε η μητέρα μου στα εβραϊκά της.
Ο Γκίντεον και η Μίριαμ στα αραβικά είχαν ανταλλάξει τους
όρκους του έρωτά τους. Την ευλογημένη ώρα που βρέθηκαν κάτω από
την χουπά^16 , για να σμίξουν επίσημα σαν ζευγάρι, εμπρός στο Θεό και
(^16) Κατά λέξη «σκέπη», αλλά και η όλη τελετή του εβραϊκού γάμου, γιατί το ζευγάρι στέκεται από μια σκέπη.