Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΟΕΛ ΝΤΟΥΝΤΑΪ

(dharmaraksita) #1

Γιοέλ, οι Μαύροι Πάνθηρες είχαν τακτοποιηθεί πια στη κοινωνία του
Ισραήλ, μα υπήρχαν οι Παλαιστίνιοι, που αντιμετωπίζονταν βάναυσα και
αποκρουστικά άδικα.
Όταν ηρέμησε η κατάσταση μετά το τέλος της Ιντιφάντα ένιωσε
μεγάλη ανακούφιση. Πίστευε, πως δεν θα τον καλούσαν στο στρατό κάθε
λίγο και λιγάκι. Έλπιζε, μαζί με τόσους άλλους, ότι επιτέλους, μετά τις
υπογραφές που μπήκαν και από τις δυο πλευρές στο Όσλο, θα μπορούσαν
πια να ζουν και να κινούνται ειρηνικά και με ασφάλεια στον τόπο τους.


Η δολοφονία του Ράμπιν ήταν μια απρόοπτη εκτροπή στην όλη
πορεία για ένα μέλλον με ειρήνη. Ο Γιοέλ ένιωθε χαμένος. Ντρεπόταν
όποτε έβλεπε στους δρόμους της Ιερουσαλήμ φανατικούς έποικους, από
οικισμούς της Ιουδαίας, που κυκλοφορούσαν φορώντας κιπά κι έχοντας
επιδεικτικά κρεμασμένα ούζι ή γκαλίλ στον ώμο. Μετά το μακελειό στη
Χεβρώνα, στο ιερό των τάφων των πατριαρχών, κλήθηκε στο στρατό. Ως
έφεδρος είχε πάρει το βαθμό του υπολοχαγού και είχε τοποθετηθεί στο
τμήμα δημοσίων σχέσεων. Τον έστειλαν στα περίχωρα της Χεβρώνας.
Έμενε σ’ έναν οικισμό εποίκων. Όλοι τους ήταν από τις Ηνωμένες
Πολιτείες και τον Καναδά. Είχαν εγκαταλείψει άνεση και πλούτη και
είχαν έρθει εδώ για να διώξουν την ανία που τους ταλαιπωρούσε
τρέχοντας από ψυχαναλυτή σε ψυχοθεραπευτή. Τη θέση του συμβούλου
που ρύθμιζε τη ζωή τους, όσο ζούσαν στην Αμερική, εδώ την πήρε
κάποιος βλαμμένος ραββίνος τύπου Μεΐρ Καχάνε. Είχαν εγκατασταθεί
στα εδάφη των Παλαιστινίων αναζητώντας την περιπέτεια, σε μια εκδοχή
spaghetti westerns. Δεν τους ένοιαζε να ζήσουν στο Ισραήλ. Είχαν
ανακαλύψει έναν Ιουδαϊσμό που προτιμούσε το θάνατο πιο πολύ από τη
ζωή. Πολλοί είχαν παύσει να εργάζονται και σύχναζαν σε κάτι περίεργες
γιεσιβότ^24 , όπου εκτός απ’ την Τορά και το Ταλμούντ μάθαιναν να
χειρίζονται όπλα, να χρησιμοποιούν εκρηκτικά, να σχεδιάζουν
δολιοφθορές σε παλαιστινιακά χωριά. Οι ραββίνοι τους, φυτεμένοι από
την Αμερική στην άνυδρη έρημο της Ιουδαίας, υβρίδια ενός ακραίου
θρησκευτικού φανατισμού, πυρπολούσαν το μυαλό και τις καρδιές τους
με το όραμα ενός μεγάλου Ισραήλ χωρίς Άραβες, χωρίς Παλαιστίνιους....
Διάφορες οργανώσεις από την άλλη μεριά του Ατλαντικού φρόντιζαν να
στέλνουν άφθονα δολλάρια για να ζουν τον πυρετό της αρρώστειας τους,
αυτοί οι επικίνδυνοι φαντασιόπληκτοι, χωρίς να περισπώνται σε μέριμνες
βιοπορισμού».


(^24) Γιεσιβά, πληθ. γιεσιβότ. Σχολεία μαθητείας στη Βίβλο και στο Ταλμούντ, υπό την καθοδήγηση ενός Ραββίνου.

Free download pdf