Μετά από μερικές τηλεφωνικές αναζητήσεις τον βρήκα στο γραφείο του
μοσάβ. Δεν χρειάστηκαν πολλά λόγια να πω. Ήμουν ευπρόσδεκτος και με
το παραπάνω. Σκέφτηκα προς στιγμή να προτείνω στη Σάρρα να με
ακολουθήσει στη μικρή μου απόδραση, μα σύντομα έδιωξα από το μυαλό
μου μια τέτοια σκέψη.
Έφτασα στο μοσάβ του Ελί απόγευμα. Τα χρώματα του δειλινού
μου έφτιαξαν τη διάθεση. Ο Ελί και ο Μίχαελ ακούγοντας θόρυβο
αυτοκινήτου έξω απ’ το σπίτι τους βγήκαν να με προϋπαντήσουν με
ανοιχτές τις αγκαλιές τους. Βολευτήκαμε στο ακατάστατο καθιστικό, ενώ
σε λίγο φάνηκε ταλαιπωρημένος από κούραση ο κτηνίατρος. Ο Ράφαελ
από τα ξημερώματα μέχρι πριν λίγο έλειπε σ’ ένα γειτονικό κιμπούτςxxi ,
για να ξεγεννήσει μια αγελάδα, που τελικά αποδείχθηκε δύσκολο
περιστατικό. Μου έσφιξε με θέρμη τα χέρια και ξάπλωσε σ’ ένα καναπέ.
Πριν κλείσει τα μάτια του, παρακάλεσε για έναν αραβικό καφέ. Ο Ελί
πήγε στην κουζίνα να ετοιμάσει τον καφέ κι εγώ απλώθηκα στην
πολυθρόνα μου περιμένοντας. Ο Ελί με ενημέρωσε πως ο Ελιάχου έλειπε
ταξίδι στην Αμερική. Η μάνα του ήταν στο τελευταίο στάδιο καρκίνου
των οστών και γύρεψε να τον δει. Έτσι έφυγε ξαφνικά πριν τρεις μέρες
για να βρεθεί κοντά της.
Ο καφές ευωδίαζε και αποδείχθηκε ιδιαίτερα τονωτικός, όχι μόνο
για μένα, αλλά και για τον Ράφαελ, που βρήκε το χιούμορ του κι άρχισε
τα πειράγματα και τα ατελείωτα ανέκδοτα που συνήθιζε να λέει. Αρκετές
φορές τον θυμόμουν σε ανάποδες μέρες κι έβρισκα το κέφι μου.
Ο Ελί μου είπε πως είχαν προγραμματίσει να επισκεφθούν ένα
γέροντα φίλο τους σ’ ένα παλαιστινιακό χωριό, πολύ κοντά. Μπορούσα
να τους ακολουθήσω ή να μείνω στο σπίτι να ξεκουραστώ. Το μόνο που
με ενδιέφερε ήταν να απομακρυνθώ, όσο πιο πολύ από τα γεγονότα που
έζησα στην Ιερουσαλήμ κι έτσι δέχθηκα να τους ακολουθήσω, με την
ελπίδα ότι μάλλον θα περνούσαμε καλά, αφού σίγουρα θα ήταν κάτι
διαφορετικό. Δεν είχα τη διάθεση για ερωτήσεις.
Ποτέ μέχρι τότε δεν είχα επισκεφθεί χωριό στα κατεχόμενα. Ήμουν
πεποισμένος πως δεν είχα προκαταλήψεις κατά των Παλαιστινίων. Μέχρι
εκείνο το απόγευμα, δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κάποιον, αλλά,
ούτε καν το είχα επιδιώξει. Όπως οι περισσότεροι Ισραηλινοί Εβραίοι
είχα κρυμμένες στο μυαλό ένα σωρό επιφυλάξεις γι’ αυτούς τους άλλους,
που συναντούσα συχνά στο δρόμο μου ή ήμουν αναγκασμένος να περνώ
από τις γειτονιές τους ή τα μικρά τους μαγαζάκια, που είναι σφηνωμένα