Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΟΕΛ ΝΤΟΥΝΤΑΪ

τους Άραβες γενικότερα ως εχθρούς και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι
είναι οι φυσικοί σύμμαχοί μας.Ότι έχουμε χρέος, να βρούμε διεξόδους
συνύπαρξης. Δεν ασπάζομαι την άποψη ότι είμαστε καταδικασμένοι να
ζήσουμε μαζί, απεναντίας, είμαι πεπεισμένος πως θα είναι μια μεγάλη
ευλογία, όταν φθάσουμε να ζούμε ο ένας λαός δίπλα στον άλλο, με ειρήνη
και ασφάλεια. Αυτό όμως προϋποθέτει μια ικανοποιητικά δίκαιη λύση
του προβλήματος που λέγεται παλαιστινιακό.
Τόσα χρόνια, η επίσημη πολιτική μας αρνιόταν εθελοτυφλώντας
την ύπαρξη των Παλαιστινίων. Κι εκείνοι απ’ την πλευρά τους, επέμεναν
να θέλουν να μας πετάξουν στη θάλασσα. Τα πράγματα πήραν μια θετική
τροπή. Το κλειδί για τη λύση του προβλήματος το κρατά το Ισραήλ, που
επιτέλους, οφείλει να αποδεχθεί την ίδρυση ενός βιώσιμου
παλαιστινιακού κράτους στα ανατολικά και νότια σύνορα της δικής μας
πατρίδας. Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια και
διακηρύξεις στα χαρτιά. Χρειάζεται κάποια μορφή δράσης.
Η βία γεννά βία, σ’ έναν ατέρμονο κύκλο αίματος και πόνου, που
στη συνέχεια σπέρνει μονάχα το μίσος και μεταμορφώνοντας τις ψυχές
των ανθρώπων σε ράκη.
Θα έχεις πληροφορηθεί φαντάζομαι, ότι στέλνονται προσκλήσεις σε
εφέδρους για να υπηρετήσουν σε μονάδες που εφαρμόζουν αντίποινα στα
παλαιστινιακά εδάφη. Τα δικά μας αντίποινα δεν αποτελούν νόμιμη
άμυνα, σύμφωνα με στοιχεία που έχουμε συλλέξει πολύ προσεκτικά και
είναι αδιάσειστα. Ο Σαρόν με την προκλητική και χωρίς λόγο επίσκεψή
στο τέμενος Αλ Άκσα υπήρξε ο αίτιος της νέας ιντιφάντα των
Παλαιστινίων. Κατά τη γνώμη μας ήταν μια σατανικά σχεδιασμένη
ενέργεια, με σκοπό να προκαλέσει την παλαιστινιακή αντίδραση, πράγμα
που επιτεύχθηκε, για να δικαιολογήσει στη συνέχεια αυτά που άρχισαν να
συμβαίνουν εκ μέρους του ισραηλινού στρατού στα κατεχόμενα. Ο
απώτερος σκοπός του Σαρόν και των υποστηρικτών του τώρα στην
κνεσέτ, είναι η υλοποίηση ενός παρανοϊκά εγκληματικού σχεδίου.
Στις 17 Δεκεμβρίου 1982 είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα
«Νταβάρ» μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Σαρόν στον Άμος Οζ.
Πρόκειται για ένα φρικιαστικά προκλητικό κείμενο, που αποκαλύπτει τις
ιδέες που κυριαρχούν στο μυαλό αυτού του ανθρώπου, από πολύ παλιά.
Έβγαλε μερικές κιτρινισμένης απ’ το χρόνο σελίδες της
εφημερίδας, έψαξε ανάμεσα στις σειρές του δημοσιεύματος και μου
διάβασε: “ ...Εγώ γνωρίζω μόνο ένα σίγουρο πράγμα· όσο πολεμάς για τη
ζωή σου όλα επιτρέπονται, ακόμη και να διώξεις όλους τους Άραβες από τη