μοναδική θέση, βρίσκεται ακριβώς πλάι στον Αλλάχ. Αυτό δεν μπορεί ν’
αλλάξει, ό,τι κι αν μηχανεύονται οι άνδρες...». Πλησίαζε μεσημέρι. Σε
λίγο θα γινόταν στο τζαμί η καθιερωμένη σύναξη της Τζουμάα. Ο Σεΐχ
Αμπού Σάλεχ με λεπτότητα μας προσκάλεσε να παρακολουθήσουμε τη
λειτουργία, εφόσον θα το θέλαμε. Εκείνο που είχε αξία αφότου φτάσαμε
στο Ντεΐρ Καντίς ήταν το να βρισκόμαστε δίπλα στον Σεΐχη.
Ξεφορτώσαμε τις προμήθειες από το τζιπ μαζί με τα προσωπικά είδη του
καθενός και τα αποθέσαμε στο σπίτι της οικογένειας Αμπού Σάλεχ. Στη
συνέχεια μπήκαμε στο τζαμί. Σε σειρές κοντά στο μιχράμπ ήδη κάθονταν
στα γόνατα περίπου τριάντα άνδρες. Αριστερά της εισόδου μετρήσαμε
οκτώ γυναίκες, που κάθονταν καταγής σιωπηλές. Με προσοχή, μη τυχόν
ταράξουμε την ήρεμη σιγή του τόπου καθήσαμε στα δεξιά της εισόδου. Η
Σάρρα είχε φορέσει μια μαντήλα κρύβοντας τα σγουρά κατάμαυρα
μαλλιά της.
Κάθησα καταγής, όσο πιο απόμερα μπορούσα ακουμπώντας την
πλάτη στον τοίχο. Η γαλήνη που περιέρρεε παντού σε τούτο το ιερό με
απορρόφησε, δίχως να χαυνωθώ στη μοναχικότητα της εγωιστικής
απόλαυσης. Είχα πλήρη επαφή με τους γύρω μου, αλλά συγχρόνως είχα
την αίσθηση της άνευ όρων εκθέσεώς μου στο έλεος του Μεγαλόψυχου
Θεού.
Στη σαλάτ καθοδηγούσε τους πιστούς ο Σεΐχ Αμπού Σάλεχ. Μετά
το τέλος των καθιερωμένων για την ημέρα προσευχών, ο Σεΐχης
στράφηκε προς τους πιστούς και άνοιξε το ιερό Κοράνιο επάνω σ’ ένα
αναλόγι. Άρχισε να απαγγέλλει τους στίχους μελωδικά και συνάμα
ολοκάθαρα. Οι λέξεις ακούγονταν στα αφτιά μου παρ’ όλο που δεν
καταλάβαινα το νόημά τους, σαν σταλαγματιές ολόδροσου νερού από
μυστική πηγή της ερήμου.
“ Να πεις: Είναι η Αλήθεια από τον Κύριό Σας.
Ας πιστέψει όποιος θέλει και όποιος δεν θέλει
ας μην πιστέψει. (Σούρα Αλ Καχφ [18]: 29).
Στη θρησκεία δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία.
(Σούρα Αλ Μπάκαρα [2]: 256).
Δεν θα μπορέσεις να καθοδηγήσεις όλους εκείνους που αγαπάς.
Ο Αλλάχ, όμως, φωτίζει όποιον θέλει
Και γνωρίζει καλά
ποιοι θα δεχθούν την καθοδήγηση. (Σούρα Αλ Κάσας [28]:
56)”.