Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΟΕΛ ΝΤΟΥΝΤΑΪ

δώσει πάραυτα αναφορά. Ο Μεγάλος Βεζίρης με τη σειρά του έβαλε τους
ανθρώπους του να μάθουν ό,τι μπορούσαν για τον ζητιάνο και να του
αναφέρουν χωρίς καθυστέρηση τις πληροφορίες που θα μάζευαν. Την ίδια
κιόλας μέρα ο Σουλτάνος έμαθε καταλεπτώς τα καθέκαστα. Τις βρισιές
και την οργή του ζητιάνου, που περίμενε πολύ περισσότερα από μια
πιατέλα πιλάφι και το πώς ενώ ήταν έτοιμος να σκορπίσει το πιλάφι στο
δρόμο, ο άλλος φουκαράς, που επικαλούνταν τον Αλλάχ Μαχμούντ,
παρακάλεσε να πάρει το πιλάφι για να θρέψει την οικογένειά του. Και
πως μετά από κείνο το περιστατικό, ο φουκαράς που δέχθηκε με
ευγνωμοσύνη την πιατέλα με το πιλάφι εξαφανίσθηκε και κανένας δεν
τον ξαναείδε να ζητιανεύει....
Μετά την εξιστόρηση των συμβάντων, ο Μαχμούντ ο παντισάχ,
σήκωσε τα δυο του χέρια προς τον ουρανό και είπε μ’ ένα στεναγμό·
«Αλλαχού άκμπαρ». Στη συνέχεια μονολόγησε, προκαλώντας με τα λόγια
του κατάπληξη σε όλους τους παρευρισκόμενους αυλικούς και
σωματοφύλακες: Αλίμονο σ’ εμένα τον ταλαίπωρο Μαχμούντ, που
σκέφτηκα ασυλλόγιστα να κρύψω τη δόξα του αληθινού Μαχμούντ. Όσο
και να θέλει ο σουλτάν Μαχμούντ, άμα ο Μαχμούντ δεν το θελήσει, χαΐρι
δε γίνεται...”.
Το Ιμάν πηγάζει από την καρδιά του ελέους του Πολυεύσπλαγχνου
Αλλάχ. Ο άνθρωπος που αποδέχεται τούτο το δώρο και υπακούει με χαρά
στον Πλάστη μας εκπληρώνει το Ισλάμ και γίνεται Μουσουλμάνος. Στα
μάτια του Αλλάχ δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ πιστών και απίστων. Όλοι
υπάρχουμε στα χέρια Του. Είμαστε εκτεθειμένοι όλοι, χωρίς διάκριση,
στην παντοδυναμία και στο έλεός Του.
Υπάρχουν θρήσκοι άνθρωποι που πέφτουν στο αμάρτημα να θέλουν
να υποκαταστήσουν τον Αλλάχ. Επιδιώκουν με βία να φυτέψουν στις
ψυχές των ανθρώπων την πίστη. Η συμπεριφορά τους μοιάζει μ’ εκείνη
των απίστων. Δεν εμπιστεύονται τον Αλλάχ και έχουν πλήρη άγνοια της
ουσίας του Ισλάμ. Είναι σκοτισμένοι πέρα ως πέρα, αφού θέλουν να
κάνουν έργο που αποκλειστικά ανήκει σ’ Αυτόν. Αλίμονο, με τα
φερσίματά τους δείχνουν πως θεωρούν τον Φιλάνθρωπο Αλλάχ, σα να
μην είναι Πάνσοφος, ούτε Παντοδύναμος.
Μακάριοι όλοι και όλες, που είναι έτοιμοι ν’ ακούσουν τη φωνή του
Αλλάχ, προσμένοντας υπομονετικά την Ώρα Του.
Σαλαάμ αλάικουμ ουά ραχματουλλάχ ουά μπαρακατούχ».