κατοικούσαν σε παραθαλάσσια χωριά μεταξύ Χάιφα και Χαντέρα το
- Σ’ ένα από τα κεφάλαια της έρευνας, ο Κατζ περιέγραψε με
αδιάσειστα ντοκουμέντα την κτηνώδη, όπως την χαρακτηρίζει, σφαγή,
περίπου διακοσίων άοπλων κατοίκων του χωριού Ταντούρα, κυρίως
ανδρών νεαρής ηλικίας, που τουφεκίστηκαν εν ψυχρώ από ένοπλους της
Χαγκάνα, μολονότι το χωριό είχε παραδοθεί. Φαντάζομαι τα υπόλοιπα να
τα γνωρίζεις, σχετικά με τη δίκη του Κατζ, για να του αφαιρεθεί το
δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών του, μολονότι η εργασία του είχε
αξιολογηθεί με τον υψηλότερο βαθμό».
Ντράπηκα να ομολογήσω πως ήμουν μάλλον ανενημέρωτος για το
θέμα, πως δεν είχα διαβάσει το άρθρο της Μα ́αρίβ, ούτε ήξερα για τη
δίκη του Κατζ. Η Σάρρα συνέχισε. «Αφού υπέβαλλα την παραίτησή μου,
που έγινε δεκτή μετά πολλή επιμονή εκ μέρους μου, αισθάνθηκα
ψυχολογικά πολύ καλύτερα. Το δημοσίευμα του Γκιλάτ ήταν μια μπουνιά
στο στομάχι μου. Άρχισα να ψάχνω περισσότερες πληροφορίες για το όλο
ζήτημα, χωρίς να είναι εύκολο. Η αποζημίωση που πήρα φεύγοντας από
το στρατό και η ανάγκη που είχα για ξεκούραση, μου έδωσε τον
κατάλληλο χρόνο για την προσωπική μου έρευνα. Τόλμησα και
συνάντησα τον καθηγητή Ιλάν Πάππε του Πανεπιστημίου της Χάιφα, που
εξ αρχής στάθηκε στο πλευρό του δύστυχου Κατζ, ενός ιδεολόγου
σιωνιστή, που χωρίς πρόθεση, αλλά από επιστημονικό καθαρά
ενδιαφέρον και μόνον, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου μεταξύ των
ιστορικών της ακαδημαϊκής κοινότητας της χώρας, αφού άγγιξε ένα θέμα
ταμπού, για την επίσημα αποδεκτή ιστοριογραφία και όχι μόνον ́ το θέμα
της “νάκμπα”. Πρόκειται για τη δραστηριότητα των ένοπλων τμημάτων
Εβραίων στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας, με σκοπό την βίαιη εκδίωξη
Παλαιστινίων χωρικών από τα πατρογονικά εδάφη τους, για να αδειάσει
ζωτικός χώρος, όπου στη συνέχεια επεκτάθηκε η επικράτεια του κράτους
του Ισραήλ.
Η έρευνα της “νάκμπα” είναι ακόμα και σήμερα υπό απαγόρευση.
Σχετίζεται με το τεράστιο ζήτημα της επιστροφής των Παλαιστινίων που
εκδιώχθηκαν από τα χωριά τους, την περίοδο 1947 έως 1949 και
αποτέλεσαν τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που κατέφυγαν σε
γειτονικές αραβικές χώρες, δίχως το πέρασμα του χρόνου να μειώσει τη
λαχτάρα τους για επιστροφή στα πατρογονικά χώματα. Το θέμα της
επιστροφής αυτών των προσφύγων στις εστίες τους, είναι από τα
ζητήματα που καίνε για την επίσημη πολιτική του Ισραήλ και που όλες οι