κυβερνήσεις της χώρας, αρνούνται απόλυτα, να το συζητήσουν σε διεθνή
φόρα».
Η Σάρρα, μου είπε πολύ περισσότερα από όσα περίμενα να ακούσω.
Φαινόταν κουρασμένη, μετά τη χειμαρρώδη εξομολόγησή της. Έκρινα
πως δεν ήταν κατάλληλη στιγμή για ερωτήσεις από μέρους μου. Την
αγκάλιασα και τη φίλησα τρυφερά. Ένιωθα κι εγώ εξαντλημένος στο
έπακρο μετά τις εκμυστηρεύσεις της. Αισθανόμουν να με βαραίνει
κατάστηθα η ευθύνη διαφύλαξης όλων αυτών που μου είχε εμπιστευθεί η
υπέροχη γυναίκα, που καθόταν δίπλα μου. Ξυπνήσαμε το πρωί
αγκαλιασμένοι στον καναπέ του σπιτιού μου, φορώντας τα ρούχα μας,
όπως ακριβώς είχαμε καθήσει το προηγούμενο βράδυ, ενόσω η Σάρρα
μου αποκάλυπτε τους θησαυρούς που κοσμούσαν τη συνείδησή της.
Ο Μάρτιν Μπούμπερ, υπήρξε μια περίοδος στη ζωή μου, όταν τον
πρωτοανακάλυψα στα φοιτητικά χρόνια μου, που με είχε γοητεύσει. Έχω
την εντύπωση, πως ενώ μεταξύ των πανεπιστημιακών όταν αναφέρεται το
όνομα Μπούμπερ αντιμετωπίζεται με σεβασμό, ανάμεσα στους αμύητους
των ιδεών και της φιλοσοφίας στο Ισραήλ δεν είναι τόσο γνωστός, όσο θα
έπρεπε. Οι ιδέες του θεωρούνται ουτοπικές και η αμφισβήτηση που
διατύπωνε για τον πολιτικό Σιωνισμό δεν είναι αποδεκτή. Πολλοί λίγοι
γνωρίζουν τη δράση του Μπούμπερ μέσα από την ομάδα Ιχούντ , που
επιδίωκε την ίδρυση μιας κοινοπολιτείας μεταξύ Αράβων και Εβραίων
στην Παλαιστίνη. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Άσερ Γκίνζμπεργκ, πιο
γνωστό με το φιλολογικό του ψευδώνυμο ως Αχάντ Χα-Αμ, που στη θέση
του Σιωνισμού του Χερτζλ, πρόβαλλε ένα Σιωνισμό του πνεύματος και
του πολιτισμού, για την αναγέννηση της ιουδαϊκής παράδοσης στις
σύγχρονες συνθήκες και απαιτήσεις. Μου είχε κάνει εντύπωση πως η
Σάρρα Ελιέζερ, μια κοπέλλα που υποτιμητικά αποκαλούσαν Φαλάσα ,
όπως και όλους τους Εβραίους που έφτασαν στο Ισραήλ από την
Αιθιοπία, με όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισαν όταν έφτασαν στην
καινούργια πατρίδα τους, έσκυψε πάνω στα γραπτά του Μάρτιν
Μπούμπερ και επηρεάστηκε, τόσο βαθειά, από τις σκέψεις του!
Η Σάρρα, όσο περνούσε ο καιρός που μοιραζόμασταν μαζί πλέον,
ήταν μια αποκάλυψη, χωρίς όρια. Η ίδια, όταν ήρθε στο Ισραήλ ήταν
νήπιο και δεν ήταν σε θέση να συνειδητοποιεί τα προβλήματα των δικών
της. Μα όσο μεγάλωνε διαπίστωνε τον πλούτο που είχε συσσωρευτεί στη
μνήμη της, από τα δύσκολα χρόνια, όπως τα αποκαλούσε.