Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΟΕΛ ΝΤΟΥΝΤΑΪ

οι συζητήσεις μεταξύ τους διακρίνονταν για την ειλικρίνεια και το βάθος.
Ο καθένας τους, κάθε φορά που συναντιόνταν ξετύλιγε κι ένα πέπλο από
τον εαυτό του, που μέχρι τότε κρατούσε ζηλότυπα φυλαγμένο. Η
συντροφική σχέση τους βάθαινε. Ο Γιοέλ σκεφτόταν σοβαρά το γάμο με
τη Σάρρα. Ένα απόγευμα Παρασκευής, μετά τη δουλειά, που πήγαιναν με
τα πόδια στο διαμέρισμα της Σάρρας, ο Γιοέλ προσπαθούσε να βρει τα
κατάλληλα λόγια που θα χρησιμοποιούσε για να κάνει την πρότασή του.
Με το που μπήκαν στο σπίτι, άρπαξε τη Σάρρα στην αγκαλιά του κι ενώ
τη φιλούσε, της είπε πως θα ήθελε να γίνει γυναίκα του.
Εκείνο το βράδυ μέχρι αργά, σχεδίαζαν το γάμο τους, που
αποφάσισαν να είναι πολιτικός. Επειδή στο Ισραήλ δεν αναγνωριζόταν ο
πολιτικός γάμος, όπως τόσα άλλα ζευγάρια Ισραηλινών, αποφάσισαν με
την πρώτη ευκαιρία να πεταχτούν ως την Κύπρο, προτείνοντας στους
φίλους από το Μοντι’ίν να πάρουν μέρος στη χαρά τους. Η Σάρρα
εκμυστηρεύτηκε στον Γιοέλ πως θα ήθελε να τους δώσει την ευχή του ο
Σεΐχ Ισμαήλ.
Το διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία επίσκεψη της
Σάρρας με τον Ελί και τον Ράφαελ στο Ντεΐρ Καντίς τα πράγματα είχαν
δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, ως προς τη δυνατότητα επίσκεψης
Ισραηλινών σε παλαιστινιακά εδάφη.
Το πρωί του Σαββάτου αποφάσισαν να επισκεφθούν το Μοντι’ίν
για να ανακοινώσουν τον μέλλοντα γάμο στους φίλους και να δουν πως
θα μπορούσαν να συναντήσουν τον Σεΐχη.
Έφτασαν απροειδοποίητα στο μοσάβ γύρω στις εννιά το πρωί. Όταν
χτύπησαν την πόρτα του σπιτιού των φίλων τους άνοιξε ο Ελιάχου, που
φαινόταν ότι είχε ξυπνήσει πριν λίγο. Οι άλλοι κοιμόντουσαν ακόμη. Με
το που πέρασαν στο σαλόνι ο Γιοέλ και η Σάρρα, ο Ελιάχου ανέλαβε να
σηκώσει τους άλλους τρεις απ’ τα κρεβάτια τους. Στο άκουσμα του
ερχομού του ζευγαριού, ο Ράφαελ, ο Μίχαελ και ο Ελί βρέθηκαν στο
πόδι, ενώ ο Ελιάχου στην κουζίνα ετοίμαζε καφέ και ένα πλούσιο πρωινό
για όλους.
Δε χρειάστηκε πολύς χρόνος και στο σαλόνι του σπιτιού υπήρχε
απαρτία. Ο Γιοέλ ανακοίνωσε στους φίλους του, με κάθε επισημότητα τα
νέα περί του γάμου του με τη Σάρρα. Πριν τελειώσει τη φράση του, οι
τέσσερις εργένηδες ξέσπασαν σε πειράγματα ανακατεμένα με ευχές.
Ήταν ολοφάνερη η χαρά όλων. Η Σάρρα στη συνέχεια, έκανε λόγο για
την επιθυμία τους να ζητήσουν την ευχή του γέροντα Σεΐχη. Εξήγησε,
πως για την ίδια, που είχε στερηθεί τους στενούς συγγενείς της, ο Σεΐχ