Ο Γιοέλ Ντουνταΐ θα μπορούσε να θεωρηθεί κοσμογυρισμένος.
Αρκετοί ήταν εκείνοι, από τους φίλους και τους γνώριμούς του, που τον
θεωρούσαν ευνοημένο από μια καλή τύχη, αφού αξιώθηκε να ταξιδέψει
σε διάφορα πλάτη και μήκη της γης. Είχε ζήσει στην Ελλάδα περισσότερο
από δυο χρόνια, έχοντας γνωρίσει ανθρώπους, τόπους, συνήθειες, έθιμα
και προπαντός τη λατρεία για το ρεμπέτικο. Όταν εγκατέλειψε τη
Θεσσαλονίκη για να επιστρέψει στο Ισραήλ, πήρε μαζί, φυλαγμένους
στην καρδιά, αρκετούς Έλληνες φίλους, που του στάθηκαν αληθινά και
τον έκαναν να μη νιώθει ξένος. Ανάμεσα στις αποσκευές του νου του,
είχε πάρει και τη γνώση της ελληνικής γλώσσας, που τη χειριζόταν
χαριτωμένα, παρ’ όλα τα λάθη του.
Είχε τριγυρίσει ανέμελα στα σοκάκια της Ισταμπούλ επί μέρες,
μεθώντας με τη γοητεία της μαγικής Πόλης. Του είχε δοθεί η ευκαιρία να
επισκεφθεί επανειλημμένα τις Ηνωμένες Πολιτείες και να τις διασχίσει
απ’ άκρου σ’ άκρο, σχεδόν όλες ́ από τα σύνορα του Καναδά ως την
υποτροπική Φλόριντα και το Τέξας, από τις ακτές της Νέας Υόρκης ως
τον Ειρηνικό που χαϊδεύει ζηλότυπα την πολύχρωμη Καλιφόρνια.
Την περίοδο που ο σοσιαλισμός κατέρρεε στην ανατολική Ευρώπη,
ανοίγοντας νέους ορίζοντες, είχε επισκεφθεί τη Βίλνα και την Πράγα,
παρατηρώντας τις αλλαγές που προμήνυαν τη μεγάλη ανατροπή.
Η Σάρρα δεν είχε εγκαταλείψει τα σύνορα του Ισραήλ, ούτε μια
φορά. Της άρεσαν τα ταξίδια, μα δεν της δόθηκαν ευκαιρίες ν’ απλώσει
τα φτερά της στα σημεία του ορίζοντα, που κοσμούν τον ουράνιο θόλο
και σμίγουν στις αόρατες άκρες τους με τη γη. Αρκούνταν να διαβάζει
ταξιδιωτικές διηγήσεις και περιπέτειες και αφηνόταν να ταξιδεύει τις
νύχτες στα όνειρά της, με ξεναγό τον πόθο και τη φαντασία.
Συχνά, όταν κάθονταν μετά τη δουλειά να ξεκουραστούν, ο Γιοέλ
τύλιγε τη Σάρρα με τα χέρια του και μεταμορφωνόταν σε μαγικό χαλί,
που την ταξίδευε στους τόπους που είχε αντικρύσει. Η αγαπημένη του
αφηνόταν να περιπλανιέται μαζί του, γοητευμένη από το άγνωστο, ώσπου
την έπαιρνε ο ύπνος και ονειρευόταν τόπους παραμυθένιους. Ενόσω ήταν
μικρή, δεν είχε χορτάσει τη μαγεία των παραμυθιών κι έτσι η απόλαυση
που της πρόσφερε ο Γιοέλ ήταν σχεδόν πρωτόγνωρη.
Οι μέρες για το γάμο πλησίαζαν. Ο Γιοέλ κάλεσε τη μητέρα του να
έρθει στην Ιερουσαλήμ, χωρίς να την προετοιμάσει για τη γνωριμία με τη
μελλοντική νύφη της. Στο σταθμό των λεωφορείων Egged μόλις