• İnsanlar arasında, sevgi, barış ve huzur amaçlayan her güzel kelime
  ile selamlama olacağını kabullenmeyerek, kendininkiyle direnmek.


• Samimi olarak savaşmayı bırakan ve sulh-barış teklif edenlere zarar

vermek. (Bize kötülük yapmayanla savaşılmaz.)

• Bir mümini yanlışlıkla öldürmek, bir mümini kasden öldürmek. Bun-
  lardan doğan kısas, diyet gibi mükellefiyetleri yerine getirmemek.


• Selam verene, dünya hayatının geçici menfaatine göz dikerek, iyi
  anlayıp dinlemeden, «Sen mümin değilsin deyip» zarar vermek.


• Kitab'ı okuyup Allah'ın gösterdiği şekilde insanlar arasında adaletle
  hükmetmek yerine, hainlerden yana taraf olmak.


• Kasıtlı veya kasıtsız bir günah kazanıp da, sonra onu bir suçsuzun
  üzerine atıp büyük bir iftirada bulunmak.

* Allah'ın yarattığını kasden değiştirmek. (Zaruret olmadan genlerle

oynamak, canlıyı kolonlamak ve kopyalamak da böyledir.)

• Af ve barış dininde dindar olmayı, halk içinde kindar olmaya vardır-
  mak. (Dindar ve fakat kindar nesiller yetiştirmek de böyledir.)


• Bayramlarda ayrışmayı ve küskünlüğü sürdürmek.


• Devletin ve milletin siyasetini, yandaşını kollama, kayırma; karşı ta-

rafı dışlama ve ayırma olarak yürütmek.

* Âdil davranmayıp, sırf kendilerine mirası vermemek için yetim ka-

dınları, çaresiz çocukları ve diğer yetimleri nikâhlamak. Evlendiği

yetim kadınların miras hakkını vermeyip, zor, baskı veya hileyle ye-
mek.

• Karı ve kocanın aralarında sulh anlaşması yapmalarına engel olmak.


• Kendiniz, ana-babanız ve akrabanız aleyhinde diye, Allah için doğ-
  ru şahitlik etmekten kaçınmak. Hislerine uyup adaletten sapmak, şa-

hitliği eğip büküp doğru şahitlik etmemek.

• İnsanlar için adaleti ayakta tutmayıp yıkmak. Zulmü önden yürütüp,
  adaleti sonraya bırakmak.